Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2006 r., sygn. II SA/Wr 80/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym.: Przewodniczący : Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz Sędzia WSA - Anna Siedlecka/sprawozdawca/ Sędzia NSA - Zygmunt Wiśniewski Protokolant - Katarzyna Grott po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2006r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy W. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 4 grudnia 2001r. sygn. akt IISA/Wr 2751/2000 w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę

Uzasadnienie

Sygn. Akt lI SA/Wr 80/05 1

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...], wydaną na podstawie art.

138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 82 ust.. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo

budowlane (Dz. U. Nr 89, poz, 118 ze zm.), Wojewoda. D. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...]r. Nr [...], którą zatwierdzono projekt budowlany i udzielono pozwolenia na budowę Spółce Akcyjnej A z/s w L. dla inwestycji polegającej na przełożeniu sieci cieplnej, kolidującej z lokalizacją przedmiotowej inwestycji, budowie budynku mieszkalnego z częścią usługową w parterze, z garażem podziemnym wraz z elementami zagospodarowania terenu i infrastrukturą techniczną, przewidzianej do realizacji przy ul. Ś. we W. (działki nr [...],[...], obręb G.).

E. K., W. ł., M. J., B. D., M. K., M. S., J. M., U. H., W. S., R. F., R. K., S. R., R. P., Ł. Z. i Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej Ś. [...],[...],[...],[...],[...],[...] wnieśli do Naczelnego Sądu Administracyjnego OZ we Wrocławiu skargę na powyższą decyzję domagając się jej uchylenia. Zdaniem skarżących, zaskarżona decyzja została wydana niezgodnie z obowiązującymi przepisami, z pogwałceniem podstawowych norm współżycia społecznego i przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, w szczególności art. 10 poprzez niezapewnienie stronom czynnego udziału na każdym etapie postępowaniu administracyjnego, a także art. 7, art. 8 i art. 9 kpa. Skarżący wskazali nadto, iż brak jest zgody Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na zabudowę działek nr [...] i [...], gdzie uprzednio znajdował się cmentarz. Nadto inwestor nie wykazał w sposób- właściwy prawdo dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Brak jest również uregulowania prawnego dostępu do drogi-chodnika, o czym świadczy fakt, że ogólna powierzchnia gruntu całej nieruchomości przy ul. Ś. [...]-[...] wynosi [...] m, natomiast grunt sprzedany inwestorowi wynosi [...] m . Właściciele nabyli swoje mieszkania wraz z prawem wieczystego użytkowania po obrysie budynku ([...]m jedna klatka schodowa co daje łącznie [...] " - powierzchnia całego budynku przy ul. Ś.) bez prawa służebności drogi. Na żadnym etapie prowadzonego postępowania ani organ I ani Il instancji nie wypowiedziały się w sprawie drogi osiedlowej (czy chodnika), usytuowanej pomiędzy projektowaną inwestycją a blokiem położonym przy ul. Ś. [...]-[...]. Prawo dostępu do nieruchomości wspólnej jest zagwarantowane właścicielom na mocy art. 5 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali oraz art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Poprzez takie usytuowanie inwestycji, gdzie komunikacja odbywać się ma po chodniku, naruszono również podstawowe normy współżycia społecznego, o którym mowa w art. 5 kodeksu cywilnego, uniemożliwiając w ten sposób lokalnej społeczności prawidłowe