Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2006 r., sygn. II SA/Wr 79/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz, Sędzia WSA - Anna Siedlecka /sprawozdawca/, Sędzia NSA - Zygmunt Wiśniewski, Protokolant - Katarzyna Grott, po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2006r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy W. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 4 grudnia 2001r. sygn. akt II SA/Wr 1947/99 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania przestrzennego terenu oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § l pkt 1 kpa oraz art. 39 ust. 1, art. 40, art. 42 ust. 1, art. 43 i art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia [...]r. Nr [...], ustalającą na rzecz "A" S.A. w L. warunki zabudowy i zagospodarowania ternu dla inwestycji polegającej na budowie obiektu mieszkalnego z częścią usługową, parkingiem i niebiedną infrastrukturą, przewidzianej do realizacji na działkach nr [...]i nr [...] w obrębie G. przy ul. Ś. we W .

M. i D. W. wnieśli do Naczelnego Sądu Administracyjnego OZ we Wrocławiu skargę na powyższą decyzję domagając się jej uchylenia. Strona skarżąca skardze podniosła m.in., iż podstawą utrzymania w mocy decyzji organu I instancji było złożenie przez firmę "A" S.A. w L. wniosku o wydanie przedmiotowej decyzji, który spełnił wymagania przewidziane w art. 41 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, natomiast zaskarżona decyzja odpowiada wymogom z art. 42 tej ustawy. Nadto skarżący nie zgodzili się z twierdzeniami organu odwoławczego co do tego, że ponieważ stronami w postępowaniu administracyjnym są właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości sąsiednich, to w niniejszej sprawie stroną w rozumieniu art. 28 kpa jest jedynie Spółdzielnia Mieszkaniowa W.-P., która jest użytkownikiem wieczystym sąsiednich działek, nie zaś mieszkańcy budynku przy ul. Ś. [...]-[...] lub W. [...]-[...]. Zdaniem organu, tym samym nie zachodzi naruszenie prawa własności lub użytkowników wieczystych a samo korzystanie przez właścicieli mieszkań w budynku przy ul. Ś. [...] z urządzeń rekreacyjnych na tych działkach należy traktować jako tymczasowe i jako takie nie stwarza podstaw do twierdzenia o naruszeniu praw tychże właścicieli i mieszkańców. Skarżący zakwestionowali również twierdzenie, iż nie zachodzi naruszenie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, bowiem budowa domu mieszkalnego na wolnym terenie przewidzianym na ten cel nie jest inwestycją uznaną za szkodliwą dla środowiska i zdrowia ludzi. Zdaniem skarżących decyzja organu II instancji została wydana z rażącym naruszeniem prawa, w a szczególności naruszony został art. 10 i art. 61 § 4 kpa poprzez zawiadomienie o wszczęciu postępowania w dniu [...]r. podczas, gdy decyzja Prezydenta W. została wydana w dniu [...]r. Nadto naruszony został art. 7 i art. 28 kpa, albowiem członkowie Spółdzielni Mieszkaniowej, a w szczególności posiadacze spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie rozstali uznani jako strony. Realizacja zamierzonej inwestycji spowoduje w konsekwencji, zdaniem stron, iż spadnie wartość rynkowa lokali mieszkalnych na tym terenie.