Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 2 lutego 2006 r., sygn. II SA/Bk 681/05

1. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ nie reguluje skutków prawnych działania rady w składzie liczbowym przekraczającym wielkości ustalone w przepisie art. 17 pkt 1-4.

2. Rozstrzyganie o ważności wyborów, także o ważności wyboru uzupełniającego radnego należy, zgodnie ustawą z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw /t.j. Dz.U. 2003 nr 159 poz. 1547 ze zm./, do kognicji sądu okręgowego. A zatem Sąd administracyjny nie jest kompetentny do wypowiadania się w kwestii ukształtowania liczebnego składu rady gminy.

3. O ile zasady wynajmowania lokali, będące w istocie elementem zasad zarządu mieniem gminy, zakwalifikować należy do aktów prawa miejscowego /art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym/, o tyle wieloletni program gospodarowania zasobem mieszkaniowym nie ma takiego charakteru. Decyduje o tym treść i charakter prawny postanowień zawartych w tym dokumencie. Treścią programu są zapisy mające charakter prognoz, analiz, planów i zasad polityki, jaką mają prowadzić organy wykonawcze. Nie są to zapisy mające charakter normatywny.

4. Nie ma ustawowej definicji "aktu prawa miejscowego", lecz nie ulega wątpliwości, iż za prawo miejscowe mogą być uznane jedynie przepisy mające charakter norm prawnych. Akty prawa miejscowego, czyli przepisy obowiązujące powszechnie na obszarze działania organów, które je ustanowiły /art. 87 ust. 2 Konstytucji RP/ są źródłami prawa, a więc muszą posiadać cechy ogólności /generalności/ i abstrakcyjności. Charakter generalny posiadają normy, które określają adresata poprzez wskazanie jego cech, nie zaś poprzez wymienienie ich z imienia /nazwy/. Abstrakcyjność normy polega na tym, że jej dyspozycja określająca postępowanie adresata ma zastosowanie w wielu, powtarzalnych okolicznościach, nie zaś w jednej konkretnej sytuacji.