Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 grudnia 2005 r., sygn. VII SA/Wa 777/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka, Sędziowie ( WSA, Ewa Machlejd, Wojciech Mazur (spr.), , Protokolant Anna Mężyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi W.K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2005 r. znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania przed organem I instancji w sprawie stwierdzenia nieważności I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego W.K. kwotę 200 zł ( dwieście złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] stycznia 2005 roku znak: [...] działając na podstawie art. 157 § 1, art. 158 § 1 oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz.1071 tekst jedn. z późn. zm.), po przeprowadzeniu na wniosek W.K. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] nr [...] z dnia [...] grudnia 2003 roku udzielającej pozwolenia na użytkowanie pomieszczeń warsztatu samochodowego zaadaptowanych na stanowiska napraw lakierniczych na działce nr ew. [...] w miejscowości M., Gm. D. przy ul. M., odmówił stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji. W uzasadnieniu decyzji podano, iż "stwierdzony w sprawie stan faktyczny niewątpliwie uprawniał organ I instancji do wydania rozstrzygnięcia udzielającego pozwolenia na użytkowanie. Inwestor wypełnił obowiązki wynikające z ustawy, uzupełnił brakujące dokumenty wskazane w art. 56 i 57 ust. Prawa budowlanego. Wobec powyższego stwierdzić należy, iż organ I instancji winien był wydać pozwolenie na użytkowanie." Organ stwierdził również, że zaskarżona decyzja organu I instancji nie jest dotknięta żadną z wad określonych w art. 156 § 1 K.p.a. dających podstawę do stwierdzenia jej nieważności oraz, że postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie zostało przeprowadzone zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r., Nr 207, poz. 2016).