Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 grudnia 2005 r., sygn. VII SA/Wa 706/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kamiński, , Sędzia NSA Bogusław Moraczewski (spr.), Sędzia WSA Ewa Machlejd, Protokolant Marzena Godlewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2005 r. sprawy ze skargi S.Z. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2005r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej pozwolenia na nadbudowę i zmianę konstrukcji dachu skargę oddala.

Uzasadnienie

VII SA/Wa 706/05

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r. znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania J. K. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa,

uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2005 r. znak: [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2002 r. Nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia S.Z. na nadbudowę i rozbudowę istniejącego budynku mieszkalnego wraz ze zmianą konstrukcji dachu oraz nadbudowę i zmianę konstrukcji dachu istniejącego budynku garażowo - gospodarczego dobudowanego do istniejącego budynku mieszkalnego na działce nr [...] położonej w R. przy ul. [...] - w części dotyczącej odmowy stwierdzenia nieważności w/w decyzji Prezydenta Miasta [...], w zakresie dotyczącym pozwolenia na nadbudowę i zmianę konstrukcji dachu istniejącego budynku garażowo - gospodarczego i w tej też części stwierdził nieważność w/w decyzji Prezydenta Miasta [...], w pozostałym zaś zakresie utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2005 r.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy wskazał, iż kontrolowana w trybie stwierdzenia nieważności decyzja Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2002 r. w części dotyczącej nadbudowy i zmiany konstrukcji dachu budynku garażowo - gospodarczego została wydana z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa tj. z rażącym naruszeniem przepisu art. 35 ust. 1 pkt 1 b i c i ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane oraz § 12 ust. 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Ponadto organ ten stwierdził, iż organ I instancji orzekający w trybie nadzoru błędnie przyjął, że decyzja Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2002 r. ustalająca warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla spornej inwestycji