Wyrok WSA w Opolu z dnia 15 listopada 2005 r., sygn. II SA/Op 154/05

W świetle przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 2003 nr 58 poz. 514 ze zm./ przy ponownym rozpatrywaniu sprawy w wyniku uchylenia przez Sąd decyzji w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego świadczenia /art. 28 ust. 8/ brak jest podstaw do przyjmowania dochodu z okresu poprzedzającego wydanie uchylonych decyzji.

Jeśli przepisy prawa materialnego nie zawierają w tym zakresie odrębnych uregulowań, obligujących do ustalenia sytuacji materialnej w konkretnej dacie, to na podstawie przepisów ogólnych procedury administracyjnej należy przyjąć stan faktyczny istniejący w dacie wydawania decyzji.

Ocena sytuacji materialnej skarżącego, zmierzająca do ustalenia istnienia przesłanki "szczególnie uzasadnionych okoliczności", powinna zatem nastąpić w oparciu o aktualny dochód osiągany w trakcie obecnego postępowania prowadzonego przez organy administracji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Krzysztofa S. na decyzję Wojewody O. z dnia 25 lutego 2005 r., (...) w przedmiocie zwrotu nienależnego świadczenia - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty N. z dnia 26 listopada 2004 r., (...); (...).

Decyzją z dnia 26 listopada 2004 r., (...), oparta o przepis art. 6 pkt 6 lit. "d" oraz art. 28 ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, Starosta N. odmówił Krzysztofowi S. umorzenia nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych za okres od 1 listopada 2001 r. do 31 grudnia 2001 r. w wysokości 1.144,20 zł.

W uzasadnieniu wskazał, iż decyzja powyższa została wydana w wyniku uchylenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 20 lipca 2004 r., II SA/Wr 2212/02, poprzednio wydanych w tej sprawie decyzji, na skutek stwierdzenia uchybień proceduralnych polegających na braku wskazania ustaleń faktycznych wynikających ze zgromadzonych dowodów oraz przedstawienia ich oceny. Organ podniósł, iż Krzysztof S. wniosek o umorzenie nienależnie pobranego zasiłku argumentował trudną sytuacją materialną rodziny w związku z ponoszeniem opłat, wydatkami na naukę dzieci oraz pozostawaniem przez trzy miesiące bez środków utrzymania po zarejestrowaniu w urzędzie pracy. Poza tym Starosta stwierdził, iż wnioskodawca, uprzedzony o odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań i oświadczeń zgłaszając się w miesiącu listopadzie i grudniu 2001 oraz w styczniu 2002 r. podawał, iż nie uzyskuje żadnych dochodów. Oceniając ustaloną przez organ pomocy społecznej sytuację materialną czteroosobowej rodziny Krzysztofa S. wskazano, iż w marcu 2002 r. dochód wynosił 1.226,43 zł, stąd stwierdzono, iż sytuacja ta nie jest szczególnie trudna. Organ wyraził pogląd, iż fakt ponoszenia opłat związanych z mieszkaniem czy wyposażeniem dzieci do szkoły nie może stanowić jedynego kryterium w ocenie sytuacji materialnej rodziny, gdyż są to podstawowe koszty utrzymania, a umorzenie może mieć miejsce tylko w szczególnych przypadkach. Poza tym stwierdził, iż podejmując decyzję o zwolnieniu się na własną prośbę strona świadomie pozbawiła się środków utrzymania, a nadto wyjaśnienia o nieświadomości działania są nie do przyjęcia, ponieważ oświadczenia o nieuzyskiwaniu dochodów składane były pomimo otrzymywania wynagrodzenia za pracę. Nadto Powiatowa Rada Zatrudnienia w N. wydała negatywną opinię w sprawie umorzenia nienależnie pobranego zasiłku.