Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Wr 2329/02

I SA/ Wr 2329/02 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 1 grudnia 2004 r Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia WSA Andrzej Cisek-sprawozdawca Protokolant: Edyta Luniak po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi Narodowego Banku Polskiego-Oddział Okręgowy we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.G. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku od nieruchomości za lata 2000-2001, określenia wysokości zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za okres od stycznia do czerwca 2002 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że decyzja wymieniona w punkcie I nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. na rzecz strony skarżącej kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Sygnatura akt I SA/Wr 2329/02

UZASADNIENIE

W skardze złożonej w dniu [...]do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu, skarżący wniósł o uchylenie w całości decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] (nr [...]) utrzymującej w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji z dnia [...] (nr [...]) w sprawie stwierdzenia nadpłaty podatku od nieruchomości za lata 2000-2001. Decyzji powyższej zarzucono naruszenie przepisów art. 3, 57, 69 ustawy o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 40 , poz. 938 z późn. zm.), art. 2 - 6 ustawy z dnia 12 stycznia -1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U.Nr9, poz. 31 ze zm.) , art. 5 , 18 i 19 ustawy o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155 poz. 1641 ze zm. ). Uzasadniając swoje zarzuty skarżący podkreśla, że przepis art. 57 ust. 1 ustawy o Narodowym Banku Polskim stanowi lex specialis w stosunku do zasad obowiązujących w ustawach podatkowych. Zarzuca stronie przeciwnej, że błędnie odczytała tezę uchwały składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie FPS 11/01 z dnia 12 listopada 2001 roku, na której oparła swoje rozstrzygnięcie. Skarżący podkreśla, że NBP nie może być uznane za przedsiębiorcę ani za prowadzącego działalność gospodarczą, ponieważ osiągnięcie zysku nie jest podstawowym celem działalności banku. Narodowemu Bankowi Polskiemu służy prawo do korzystania ze zwolnienia od podatków na równi z jednostkami budżetowymi, a nie zakładami budżetowymi lub innymi formami organizacyjnyno-prawnymi wymienionymi w art 19-21 ustawy o finansach publicznych. Skarżący podkreślił usytuowanie swojej jednostki w organach władzy państwowej oraz powołał się na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego (sygn. akt 4/90 OTK 1990 poz. 10) zgodnie z którym NBP traktowany jest jako centralny organ państwowy.