Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Wr 3796/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: S.NSA Lidia Błystak Sędziowie: Asesor WSA Anetta Chołuj S. WSA Katarzyna Radom - sprawozdawca Protokolant: Edyta Luniak po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2004 r. sprawy ze skargi Spółki H. M. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...]o nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń 2000 r.: oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa utrzymała w mocy rozstrzygniecie Inspektora Kontroli Skarbowej dokonujące wymiaru należnych zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń 2000 r. Czynności kontrolne ujawniły, iż H. M działając pod nazwą A rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w styczniu 2000 r. a zakończył grudniu tego samego roku, przedmiotem ww. działalności był obrót złomem i odpadami.

W badanym okresie rozliczeniowym Skarżący dokonał odliczenia podatku naliczonego w oparciu o faktury dokumentujące czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca, wystawione przez J S prowadzącego Przedsiębiorstwo Badawczo Produkcyjno Handlowe i Opracowań Technologii "S.C B". Szczegółowa kontrola, z której materiały włączono do sprawy Skarżącego wykazała, iż J. S. był kolejnym ogniwem w łańcuchu firm handlujących złomem, dokonujących obrotu pustymi fakturami. Dostawcami J. S. w rozpatrywanym okresie był S. C. prowadzący firmę "C PHU, który nie dokonywał fizycznie żadnej sprzedaży złomu, nie prowadził urządzeń księgowych, nie posiadał środków technicznych i transportowych niezbędnych do załadunku i rozładunku złomu, nie zatrudniał także żadnych pracowników.

PHU i OSW V.P. w B. S., której jedynymi dostawcami był wskazany już wyżej S. C. oraz Przedsiębiorstwo Wielobranżowe S. K. i Firma Handlowa "D M. W. Kontrola przeprowadzona w firmie S. K. wykazał, iż nie mógł on dokonywać sprzedaży na rzecz V. P. bowiem nie posiadł on zaplecza technicznego (urządzeń przeładunkowych transportowych, pracowników, powierzchni składowych) niezbędnych przy dokonywaniu obrotu takimi ilościami złomu, wątpliwości wzbudziły także okoliczności zawierania transakcji (stacja benzynowa, restauracja). Ponadto jedynym dostawca S. K. była firma E M. K., który nie składała deklaracji, zeznał także, iż uzyskiwał fikcyjne faktury dokumentujące obrót złomem i pobierał 5 % prowizji od firm którym sam wystawiał faktury. Również faktury otrzymywane od firmy D nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji, a świadczył o tym brak dowodów zakupu złomu przez ww. firmę. M. W. zeznał, iż swoim nazwiskiem firmował jedynie działalność prowadzoną przez K. G. nieżyjącego już w chwili przeprowadzania kontroli. Za ww. czynności M. W. otrzymywał wynagrodzenie.