Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 listopada 2004 r., sygn. I SA/Wr 3726/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: S.WSA Katarzyna Radom - sprawozdawca Sędziowie: S. WSA Zbigniew Łoboda Asesor WSA Maria Tkacz - Rutkowska Protokolant: Aleksandra Madej po rozpoznaniu w dniu 29 października 2004 r. sprawy ze skargi Spółki A Sp. z o.o. w Z. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] o nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r.: I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] nr [...], II. stwierdza, że wymienione w pkt I decyzje nie podlegają wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz Skarżącej A Sp. z o.o. kwotę 14.822 zł. (czternaście tysięcy osiemset dwadzieścia dwa zł.).

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Inspektor Kontroli Skarbowej określił Skarżącej kwotę zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. dokonując korekty po stronie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

W odniesieniu do przychodu stwierdził Inspektor jego zawyżenie o kwotę dokonanej przez udziałowca wpłaty na podwyższenie kapitału zakładowego i ta kwestia nie była pomiędzy Stronami sporna.

Natomiast po stronie kosztów organ podatkowy stwierdził naruszenie przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co skutkowało ich zawyżeniem. W toku kontroli ustalono, iż Spółka rozliczała koszty produkcji wyrobów ewidencjonując faktycznie poniesione koszty na kontach - koszty montażu i koszty produkcji. Rozliczenie wyprodukowanych zabawek lub ich części następowało na podstawie planowanego technicznego kosztu wytworzenia na poziomie kosztów roku 2000 i wg takiej ceny produkty przyjmowane były na magazyn wyrobów gotowych, tak ustalony koszt wytworzenia obciążał w momencie sprzedaży konta zespołu 7. Na podstawie przeprowadzonej analizy kont ustalono, iż Spółka ewidencjonowała jednostkowy koszt wyprodukowanych wyrobów gotowych i części wg planowanego technicznego kosztu wytworzenia, natomiast koszty rzeczywiste były znacznie wyższe (planowane koszty techniczne wobec wzrostu kosztowego w 2001 r. względem 2000 r. były zaniżone). W związku z powyższym wystąpiły nadwyżki kosztów bezpośrednich, które Spółka ewidencjonowała każdego miesiąca w ciężar kosztów uzyskania przychodów, pomimo że towary i części nie zostały w całości sprzedane. Wzrost kosztów roku 2001 r. ustalono na podstawie rachunku zysków i strat. Na podstawie ewidencji ilościowej magazynu produktów ustalono ilość wyprodukowanych w 2001 r. części oraz stan rozchodu uwzględniając stan zapasów części wyprodukowanych w 2000 r. Na tej podstawie ustalono procentowy udział części wyprodukowanych i nie sprzedanych w wysokości 35,47% .