Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 listopada 2004 r., sygn. II SA/Wr 457/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Anna Siedlecka, Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA - Halina Kremis, Protokolant - Magda Mikus, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Miejskiej w J. z dnia [...]Nr [...] w przedmiocie zobowiązania Zarządu Miasta J. do rozwiązania za wypowiedzeniem umowy z Przedsiębiorstwem Usługowo-Produkcyjnym i Handlowym A Spółka z o.o. z dnia [...]w sprawie prowadzenia gospodarki wodno-ściekowej stwierdza, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa.

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996r. Nr 13, poz. 74 ze zmianami) oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997r. Nr 9, poz. 43 ze zmianami) Rada Miejska w J. zobowiązała Zarząd Miasta J. do rozwiązania za wypowiedzeniem umowy z Przedsiębiorstwem Usługowo-Produkcyjnym i Handlowym "A spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia [...] w sprawie prowadzenia gospodarki wodno-ściekowej (§ 1 uchwały), wykonanie uchwały powierzyła Zarządowi Miasta J. (§ 2) i wskazała, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia (§ 3 uchwały).

W skardze na powyższą uchwałę złożonej na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (w skrócie: u.s.g.) organ nadzoru zarzucił, że uchwała podjęta została z istotnym naruszeniem art. 30 u.s.g. W toku postępowania nadzorczego uchwałodawca wyjaśnił, że decyzję o dokonaniu wypowiedzenia podejmie zarząd miasta w oparciu o analizę stanu prawnego i treści umowy.

W ocenie jednak organu nadzoru, zarząd jest podmiotem uprawnionym do podjęcia samodzielnej decyzji w tym zakresie, skoro do jego zadań należy gospodarowanie mieniem komunalnym (art. 30 ust. 2 pkt 3 u.s.g.). Przy podejmowaniu kwestionowanej uchwały rada nie realizowała kompetencji do stanowienia o kierunkach działania zarządu (art. 18 ust. 2 pkt 2 u.s.g.), gdyż nie ustanowiła wytycznych lub zasad, lecz z naruszeniem kompetencji wykonawczych zarządu wydała polecenie do określonego, jednorazowego działania w konkretnej, jednostkowej sprawie. Ponadto uchwała ta nie oznaczała stanowienia o wyborze sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce komunalnej), skoro stanowiła polecenie dokonania przez Zarząd konkretnej czynności prawnej. Do podjęcia uchwały wyłącznie kompetentny był więc zarząd gminy i dlatego jej uchwalenie przez radę było działaniem z naruszeniem prawa (wyrok NSA z 20.04.1999r. II SA/Wr 364/98 OSS 1999/3/84). Na tej podstawie organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności tej uchwały, a następnie z uwagi na upływ czasu, o stwierdzenie jej wydania z naruszeniem prawa.