Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 listopada 2004 r., sygn. III SA/Wa 86/04

Wniosek realizujący prawo do preferencji podatkowych dla osoby samotnie wychowującej dzieci należało złożyć w zeznaniu podatkowym, przed 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Jest to termin prawa materialnego i nie podlega przywróceniu. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości złożenia tego wniosku w innym czasie i formie, przy czym zasada ta dotyczy okresu również sprzed 1.01.2003 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie ze skarg Marka G. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 grudnia 2003 r. (...), w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 i 2002 rok - oddala skargi.

Dnia 17 lipca 2003 r. Marek G. złożył korekty deklaracji PIT-37 za 2001 i 2002 r. dokonując zmiany sposobu opodatkowania z indywidualnego na opodatkowanie w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Jednocześnie Marek G. wniósł o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 i 2002 r.

Urząd Skarbowy W.-B. decyzjami z dnia 28 sierpnia 2003 r. (...) odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. oraz za 2002 r. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, iż wniosek o wspólne opodatkowanie wyrażony jest w rocznym zeznaniu podatkowym, w związku z tym może być on skuteczny tylko w terminie przewidzianym dla złożenia zeznania. Dlatego też, w ocenie organu I instancji, złożenie korekt zeznania za 2001 i 2002 r. w lipcu 2003 r. wraz z wnioskami o wyborze opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, stanowi naruszenie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od przedmiotowych decyzji strona wniosła odwołania wnosząc o ich uchylenie.

Decyzjami z dnia 15 grudnia 2003 r. (...), Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy zaskarżone decyzje.

Organ odwoławczy wskazał, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych statuuje zasadę odrębnego opodatkowania podatników od osiągniętych przez nich dochodów. Zasada ta nie podlega ograniczeniom podmiotowym bądź przedmiotowym, jednakże w art. 6 ust. 2-4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziane zostały od niej wyjątki. Dotyczą one opodatkowania dochodów osób samotnie wychowujących dzieci. Organ II instancji stwierdził, iż w sytuacjach określonych w art. 6 ust. 4 powołanej ustawy - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów /przychodów/ opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.