Wyrok WSA w Łodzi z dnia 28 lipca 2004 r., sygn. II SA/Łd 201/02

 

Dnia 28 lipca 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA E. Markiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia NSA G. Szkudlarek, Sędzia NSA T. Zbrojewski, Protokolant asystent sędziego K. Orzechowska, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji oddala skargę. -

Uzasadnienie

S. C. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Nr [...] z dnia [...] Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. wydaną po rozpatrzeniu odwołania S. C. od decyzji Burmistrza Miasta P. z dnia[...]., znak: [...], odmawiającej uchylenia w trybie art. 162 § 2 K.p.a. decyzji Nr 45/88 wydanej w dniu [...] przez b. Wojewodę P., znak: [...]

o ustaleniu lokalizacji inwestycji osiedla "A" - I etap w P., na podstawie

art. 138 § l pkt l ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn.zm.), orzekającą o utrzymaniu w mocy kwestionowanej decyzji pierwszoinstancyjnej.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podano, że we wniosku o uchylenie wskazanej w osnowie decyzji Wojewody P., S. C. zarzucił decyzji tej ustalenie szeregu warunków względem projektowanej inwestycji, które to nie zostały dopełnione przy zabudowie terenu objętego tą decyzją. W szczególności decyzja ta gwarantowała ochronę słusznych interesów osób trzecich, przez które należy uważać m.in. zapewnienie dostępu nieruchomości do drogi publicznej. Na jej podstawie część nieruchomości skarżącego i innych osób wywłaszczono. W 1996 r. w wyniku samowoli budowlanej na wywłaszczonych gruntach wybudowano szereg garaży, na skutek czego odcięty został dostęp gruntów pozostających przy skarżącym do ul. A. Następnie, aby usankcjonować ten stan rzeczy. Rada Miejska w P. dokonała, z naruszeniem ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415), zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, w wyniku której na terenie wywłaszczonym pod budownictwo mieszkaniowe dopuszczono budowę garaży. Wobec tego nie zostały dopełnione warunki określone w decyzji lokalizacyjnej. Skutkiem tego, wywłaszczony grunt stał się zbędny na cel wskazany w tej decyzji i powinien być zwrócony. Zespół powyższych okoliczności stanowi, zdaniem wnioskodawcy, podstawę uchylenia omawianej decyzji lokalizacyjnej na podstawie art. 162 K.p.a.