Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 maja 2004 r., sygn. III SA 2559/02

1. W przypadku nielegalnego poboru energii zakład energetyczny ma prawo do pobrania opłaty wynikającej z taryfy, ale może również zamiast opłaty taryfowej dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych w przypadku, gdy z nielegalnym poborem energii związane są inne szkody, których sama opłata taryfowa mogłaby nie wyrównać. Artykuł 57 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne /t.j. Dz.U. 2003 nr 153 poz. 1504 ze zm./ wprowadza zatem szczególny rodzaj odszkodowania obciążającego odbiorcę względem dostawcy oraz szczególny sposób obliczenia wysokości tego odszkodowania. Wystawienie rachunku dotyczącego tego rodzaju należności nie następuje w drodze decyzji administracyjnej, a wysokość należności nie wynika wprost z ustawy. Pomiędzy dostawcą paliw lub energii nie następuje stosunek administracyjnoprawny, lecz cywilnoprawny.

2. Egzekucja należności za nielegalny pobór energii może być prowadzona w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji po uprzednim uzyskaniu wyroku sądu powszechnego stwierdzającego obowiązek poniesienia tych opłat.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2004 r. sprawy ze skargi Zakładu Energetycznego S.A., Rejon Energetyczny Ż. na postanowienie Izby Skarbowej w W. z dnia 13 sierpnia 2002 r. w przedmiocie egzekucji należności pieniężnych - stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia; (...).