Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 kwietnia 2004 r., sygn. II SA/Lu 469/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Wiesława Achrymowicz (spr.) asesor WSA, BogusławWiśniewski asesor WSA, Protokolant stażysta Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę

Uzasadnienie

Po rozpoznaniu wniosku R.K., Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...]grudnia 2002 r. odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Wójta Gminy z dnia [...] maja 2002 r. Nr [...], ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, wolnostojącego z przyłączami na działkach nr 195/12, 194/5, położonych w N.

W uzasadnieniu organ rozstrzygający stwierdził, że w sprawie objętej wnioskiem nie zachodzi żadna z przesłanek wymienionych w art. 156 § 1 kpa. Decyzja ustalająca warunki zabudowy i zagospodarowania terenu nie jest sprzeczna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który dla działek objętych jej osnową, w części oznaczonej symbolem MR, dopuszcza realizację budynku mieszkalnego, jednorodzinnego, wolnostojącego z przyłączami, jako przeznaczonej pod mieszkalnictwo rolnicze. W pozostałej części omówione nieruchomości objęte są przeznaczeniem pod planowany odcinek drogi wojewódzkiej Nr 809, a oznaczonej symbolem KDW. Badana decyzja jedynie stwierdza zgodność planowanego zamierzenia inwestycyjnego z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z jednoczesnym uwzględnieniem ograniczeń, zakazów wynikających z ustaleń planu, dotyczących obszaru planowanego pod odcinek drogi wojewódzkiej o symbolu KDW, odnoszących się do nieprzekraczalnej linii zabudowy, odległości od krawędzi jezdni tej istniejącej oraz planowanej, gdy decyzja w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu stanowi pierwszy etap procesu inwestycyjnego w budownictwie, o charakterze promesy uprawniającej do ubiegania się w przyszłości o uzyskanie pozwolenia na budowę. Okoliczność czy adresat decyzji dysponuje odpowiednią powierzchnią pod zabudowę, jak też inne kwestie techniczne, stanowiące o faktycznej dopuszczalności realizacji inwestycji, wynikające z przepisów już prawa budowlanego, podlegają badaniu w trakcie następnego postępowania, o pozwolenie na budowę, kiedy to dopiero zostanie przesądzona możliwość faktycznej realizacji budynku mieszkalnego.