Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 lutego 2004 r., sygn. II SA/Ka 39/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach, Sędziowie NSA Anna Apollo, Asesor WSA Małgorzata Walentek (spr.), Protokolant ref. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2004 r. sprawy ze skargi R. C. /C./ na Decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr. [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny w D. w oparciu o art. 1 pkt 2, art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. nr 90, poz. 575 ze zm.) oraz §§ 1, 7 , 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 294 ze zm.) orzekł o braku podstaw do rozpoznania u R. C. choroby zawodowej uszkodzenia słuchu wymienionego w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia. W uzasadnieniu decyzji organ podał, ze R. C. był badany w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S., a następnie w Przychodni Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy w S., które to placówki nie rozpoznały choroby zawodowej. Dalej organ ustalił, że R. C. pracując w latach 1966 - 2000 w "A" Sp. z o. o. w D. w wydziale [...] na stanowiskach: [...],[...],[...],[...] był eksponowany na hałas urządzeń produkcyjnych o poziomie 87dB - 96 dB.