Interpretacja indywidualna z dnia 30.11.2018, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.379.2018.2.MKA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.379.2018.2.MKA

Odliczenie ulgi prorodzinnej na małoletnie i pełnoletnie dziecko.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 24 października 2018 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.379.2018.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 24 października 2018 r., skutecznie doręczono 31 października 2018 r., natomiast 7 listopada 2018 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 6 listopada 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 26 lutego 2015 r. zostało rozwiązane małżeństwo powoda małżonka Wnioskodawczyni z pozwaną Wnioskodawczynią. Władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi stron P. ( 1998 r.) oraz K. ( 2000 r.) sąd powierzył pozwanej, zaś uprawnienia i obowiązki powoda ograniczył do ogólnego wglądu w wychowanie i wykształcenie córek w szczególności do wspólnego decydowania w wyborze szkoły, zawodu, sposobu leczenia w razie poważnej choroby. Sąd przyznał alimenty z czego powód wywiązał się płacąc alimenty w wysokości 750 zł i 500 zł na córki. Ojciec dzieci nie angażował się finansowo w wychowanie córek. Mimo rozwodu Zainteresowana jest ciągle zastraszana, obrażana przez byłego męża do tego stopnia, że Wnioskodawczyni zgłosiła ten fakt wraz z młodszą córką na policję. Młodsza córka słyszała wszystkie groźby i opowiedziała o wszystkim policji. Pod koniec 2017 r. młodsza córka zaczęła leczenie psychiatryczne ze względu na depresję. Ze strony ojca nie było żadnej pomocy. Każde leczenie tj. stomatologa, podologa, kardiologa, dermatologa, ortodonty Zainteresowana pokrywa sama. Leczenie () odbywało się prywatnie, ponieważ córka nie była pełnoletnia. Wnioskodawczyni pod względem finansowym było bardzo ciężko. Młodsza córka uczęszcza do szkoły położonej około 15 km od miejsca zamieszkania. Zainteresowana była zmuszona kupić córce auto, ponieważ zlikwidowano linie, którymi dojeżdżała córka. Po tygodniu od zakupu samochodu, były mąż zaproponował Wnioskodawczyni odkupienie auta, aby prawdopodobnie odciążyć Wnioskodawczynię od wszelkich kosztów związanych z tym samochodem. Po czym były mąż zaczął wydzwaniać do Wnioskodawczyni i córki pod wpływem alkoholu, odnosił się wulgarnie i żądał zwrotu auta.