Interpretacja indywidualna z dnia 29.11.2018, sygn. 0113-KDIPT3.4011.477.2018.3.IL, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT3.4011.477.2018.3.IL

w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2017 r.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2018 r. (data wpływu 15 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej za 2017 r. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2017 r., z uwagi na fakt otrzymania pisma z Urzędu Skarbowego dotyczącego wykrytych nieprawidłowości w złożonym załączniku PIT/O do zeznania rocznego PIT-37, a także wezwania Wnioskodawczyni do miejscowego Urzędu w celu złożenia korekty ww. dokumentu.

Wnioskodawczyni wskazała, że wykorzystała ulgę prorodzinną na dwoje dzieci w wymiarze 100%, jako matka samotnie wychowująca córki. Jednocześnie w tym samym czasie z ulgi skorzystał także były mąż Wnioskodawczyni i ojciec dzieci. Dnia 10 lutego 2016 r. Sąd Okręgowy orzekł rozwiązanie małżeństwa pomiędzy Wnioskodawczynią a ojcem dzieci, powierzając władzę rodzicielską obojgu rodzicom nad małoletnią córką, ustalając miejsce pobytu dziecka każdorazowo w miejscu zamieszkania matki. Od tamtej pory młodsza córka nieprzerwanie mieszka z Wnioskodawczynią. Starsza z uwagi na fakt bycia studentką studiów stacjonarnych wynajmuje stancję we. Jednak obie córki zameldowane są pod adresem Wnioskodawczyni, obie mają przyznane alimenty od ojca w wysokości (600 zł i 800 zł miesięcznie). Biorąc pod uwagę fakt trudności w uzyskaniu alimentów od ojca dzieci od sierpnia 2017 r. trwa egzekucja komornicza ww. należności. W styczniu 2016 r. starsza córka poważnie zachorowała i pół roku spędziła w Klinice z niedowładem kończyn w celu diagnozy. W tym czasie ojciec odciął się od niej całkowicie, ani razu nie odwiedził jej w szpitalu, nawet nie dzwonił zapytać o stan zdrowia. Na jej telefony nie reagował lub reagował agresywnie wypominając założenie sprawy alimentacyjnej twierdząc, że co to za dziecko, które zakłada własnemu ojcu sprawę w sądzie o alimenty. Sytuacja ta dodatkowo silnie odbiła się na zdrowiu córki. W klinice orzeczono jej bardzo zły stan psychiczny, zaburzenia lękowo-depresyjne i skierowano na psychoterapię oraz do lekarza psychiatry. Powodem zaistniałego stanu według opinii psychologa i psychiatry prócz choroby były złe relacje z ojcem, opuszczenie jej przez ojca w tak trudnych chwilach. Obecnie wciąż jest między nimi całkowity brak kontaktu. Córka ma stwierdzoną chorobę przewlekłą toczeń układowy. Przez cały czas od chwili zachorowania tylko Wnioskodawczyni zajmowała się córką. Każdą możliwą chwilę Wnioskodawczyni spędzała w szpitalu, a następnie u siebie w domu, gdzie przez wiele miesięcy opiekowała się córką i pomagała jej w wykonywaniu codziennych czynności: karmiła, myła, prowadzała do toalety. Córka wymagała mnóstwa dodatkowych badań, które były bardzo kosztowne. Za wszystko płaciła Wnioskodawczyni zapożyczając się u rodziny i biorąc pożyczkę w pracy. Ojciec dziecka wykrzyczał jej do telefonu, że nie dostanie od niego żadnych pieniędzy, prócz tego co zasądzi jej Sąd. Do dnia dzisiejszego córka wymaga stałej opieki, gdyż jej stan jest zmienny i od chwili diagnozy do dziś przeszła cztery rzuty choroby, w tym dwa w 2017 r. Wedy również tylko Wnioskodawczyni zajmowała się nią na stałe, jest pod opieką lekarza reumatologa i psychiatry, córka uczęszcza na terapię psychologiczną. Całe leczenie odbywa się prywatnie. Udział Wnioskodawczyni w kosztach utrzymania starszej córki jest znacznie wyższy niż alimenty ojca. Ponadto to Wnioskodawczyni płaci za wizyty u lekarzy, terapię, to Ona wozi ją do lekarzy specjalistów, wspiera nie tylko finansowo, ale także psychicznie. Wnioskodawczyni wskazuje, że są ze sobą bardzo zżyte i to z matką łączy córkę silna więź emocjonalna. Ojciec nie interesuje się jej życiem, studiami, zdrowiem. Od ponad dwóch lat nie spotyka się z nią, nie dzwoni, nie pamięta o urodzinach. Córka wielokrotnie próbowała nawiązać ponowny kontakt z ojcem, lecz bezskutecznie, kiedy po długiej hospitalizacji pojechała do niego w odwiedziny, nie wpuścił jej do mieszkania twierdząc, że jego obecna żona sobie tego nie życzy. Każde święta, ferie czy wakacje córka spędza u Wnioskodawczyni w domu z młodszą siostrą.