Interpretacja indywidualna z dnia 01.12.2017, sygn. 0111-KDIB2-3.4011.190.2017.1.AB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4011.190.2017.1.AB

W zakresie obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty pracownikowi odszkodowania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 września 2017 r. (data wpływu 3 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty pracownikowi odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty pracownikowi odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (dalej: Spółka, bądź Wnioskodawca) rozwiązała z jednym ze swoich pracowników umowę o pracę na czas nieokreślony. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło na podstawie art. 30 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1666, dalej: Kodeks pracy), tj. poprzez oświadczenie złożone przez Spółkę pracownikowi, z zachowaniem trzy miesięcznego okresu wypowiedzenia. Pracownik, uznając, że wypowiedzenie było nieuzasadnione, na podstawie art. 47 Kodeksu pracy, wystąpił przeciwko Spółce do sądu pracy z pozwem o odszkodowanie. W pozwie dochodził zapłaty odszkodowania w wysokości trzykrotności miesięcznego wynagrodzenia, tj. w kwocie 24.420 zł (słownie: dwadzieścia cztery tysiące czterysta dwadzieścia złotych). W okresie wypowiedzenia, tj. w okresie trzech miesięcy następujących po miesiącu, w którym wręczone zostało wypowiedzenie, pracownik otrzymywał wynagrodzenie zgodnie z postanowieniami zawartej z nim umowy o pracę. Dnia 31 maja 2017 r., w toku rozprawy sądowej Spółka i pracownik postanowili zawrzeć ugodę, na podstawie której Spółka zobowiązała się do zapłaty pracownikowi połowy kwoty dochodzonej pozwem, tj. kwotę 12.210 zł (słownie: dwanaście tysięcy dwieście dziesięć złotych), tytułem odszkodowania w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę. Strony zgodnie oświadczyły, iż ugoda reguluje i wyczerpuje wszystkie wzajemne roszczenia związane z łączącym strony stosunkiem pracy. W zaistniałej sytuacji, Sąd postanowieniem z 31 maja 2017 r. umorzył postępowanie wszczęte z powództwa pracownika. Następnie, 21 czerwca 2017 r., zgodnie z postanowieniami ugody, wyżej wskazana kwota odszkodowania została przez Spółkę przelana na konto bankowe pracownika. Spółka, z ostrożności potraktowała ją jako przychód pracownika związany ze stosunkiem pracy i pobrała od tej kwoty zaliczkę na podatek PIT (kwota odszkodowania została potraktowana jako kwota brutto stanowiąca podstawę do naliczenia zaliczki na podatek, a następnie zaliczka została przelana na konto odpowiedniego urzędu skarbowego).