Interpretacja indywidualna z dnia 29.07.2016, sygn. ILPB2/4511-1-616/16-4/BC, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB2/4511-1-616/16-4/BC

Zwolnienie przedmiotowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z 13 lipca 2016 r. (data wpływu 20 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 25 lutego 2015 r. Spółka rozwiązała umowę o pracę z Wnioskodawcą bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika na zasadach art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

W dniu 11 marca 2015 r. Wnioskodawca złożył pozew do Sądu Rejonowego, przeciwko Spółce w trybie art. 56 § 1 Kodeksu pracy w zw. art. 264 § 2 Kodeksu pracy, domagając się przywrócenia do pracy oraz zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w wysokości 3 miesięcznego wynagrodzenia. Postępowanie sądowe prowadzone było przed Sądem Rejonowym. Pismem procesowym z dnia 8 czerwca 2015 r. Wnioskodawca rozszerzył żądanie pozwu, domagając się dodatkowo kwoty 8.400 zł tytułem odszkodowania uzupełniającego w związku utraconym wynagrodzeniem za pracę za okres dalszych 2 miesięcy na podstawie art. 361 Kodeksu cywilnego, art. 415 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 Kodeksu pracy, powołując się jednocześnie na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 listopada 2007 r., sygnatura akt SK 18/05, w którym uznano, że w przypadku bezzasadnego rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę, pracownik ma prawo dochodzić pełnego odszkodowania ponad zagwarantowaną w art. 58 Kodeksu pracy wynagrodzenia za trzy miesiące pozostawania bez pracy.