Interpretacja indywidualna z dnia 14.12.2015, sygn. IPPB4/4511-1208/15-2/MS2, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/4511-1208/15-2/MS2

skutki podatkowe otrzymanego odszkodowania

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wskazała, że stanowiąca współwłasność Wacława K. w 1/24 części i Jana G. w 23/24 części nieruchomość położona w Warszawie. została objęta została działaniem dekretu z dnia 26 października 1946 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Zgodnie z treścią tytułu wykonawczego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 lutego 1949 r. Jan G. (współwłaściciel przedmiotowej nieruchomości) zmarł w dniu 30 kwietnia 1945 r., zaś prawa do spadku po zmarłym nabyli siostra Helena G. (z domu G.) w 1/2 części spadku oraz Zdzisław G. w 1/2 części spadku.

W dniu 29 grudnia 1948 r., zgodnie z przepisami ww. dekretu, złożony został przez Helenę G., córkę Michała G., siostrę Jana G. (vide pkt 2.1) wniosek o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu powyższej nieruchomości. Decyzją Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 27 października 1953 r. oraz orzeczeniem uzupełniającym Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 23 kwietnia 1956 r. odmówiono spadkobiercom dotychczasowego właściciela Jana G. przyznania prawa własności czasowej do nieruchomości warszawskiej. Jako uzasadnienie powyższej decyzji wskazano, że zgodnie z opracowywanym planem zagospodarowania przestrzennego teren przedmiotowej nieruchomości jest przeznaczony pod zabudowę przemysłową.