Interpretacja indywidualna z dnia 13.08.2013, sygn. IPPP1/443-493/13-2/AS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-493/13-2/AS

uznanie dofinansowania kosztów inwestycji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 249 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21.05.2013 r. (data wpływu 23.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dofinansowania kosztów inwestycji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.05.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dofinansowania kosztów inwestycji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) prowadzi punkty sprzedaży, sklepy, (zwane dalej również Lokalami) w centrach handlowych w Polsce. W sklepach tych sprzedawana jest jedynie odzież (akcesoria) opatrzona(e) marką L., dostarczona(e) przez S. p. A. - spółkę prawa włoskiego oraz udziałowca Spółki. Przygotowanie Lokalu, czyli miejsca detalicznej sprzedaży następuje na podstawie wynajmu powierzchni użytkowej lokalu w określonym centrum handlowym. Spółka zawierając stosowną umowę, w zamian za umówiony czynsz korzysta z Lokalu przeznaczonego na sklep. Co istotne sklepy Spółki muszą być w odpowiedni sposób urządzone i zaadaptowane. Koszty adaptacji początkowo ponosi Spółka. Rozpoznaje je jako koszty inwestycji w obcym środku trwałym związane z konkretnym sklepem (w konkretnym centrum handlowym). W ramach jednak porozumienia zawartego pomiędzy wyżej wymienionymi podmiotami (to jest pomiędzy Spółką a jej włoskim udziałowcem) włoska spółka (zwana dalej Dostawcą) zobowiązała się partycypować w kosztach adaptacji Lokali w ten sposób, że: koszty poniesione przez Spółkę, zdefiniowane w umowie/porozumieniu (koszty wyposażenia świetlnego, opatrzenia marką punktu sprzedaży, wyposażenia w regały do sprzedaży, drobny sprzęt, koszty robót budowlanych itp.) zostaną fizycznie zwrócone w całości przez Dostawcę (zwrot 25%, względnie 6% całości nakładów na sezon w roku kalendarzowym są dwa sezony, zwrot do 100% sumy poniesionych wydatków netto). Zwrot następuje na podstawie dokumentu wystawionego przez Spółkę dla Dostawcy, nazwanego Fakturą, w której dofinansowanie z tytułu adaptacji poszczególnego Lokalu wskazane jest jako nazwa artykułu. Dokument ten nie zawiera kwoty podatku VAT, jak również w ogóle nie odnosi się do kwestii opodatkowania/zwolnienia/nieopodatkowania podatkiem VAT. Po prostu z tytułu wystawienia tego dokumentu Spółka domaga się wpłaty odpowiedniej kwoty dofinansowania, która nie skutkuje rozpoznaniem przez Spółkę obowiązku w zakresie podatku VAT. Kwota żądanego dofinansowania podlega wpłacie przez Dostawcę na rachunek Spółki. Pojawiła się wątpliwość co do tego, jak powyższe dofinansowanie powinno być rozliczane podatkowo w Spółce. W szczególności: