Interpretacja indywidualna z dnia 28.12.2012, sygn. ITPB3/423-217/10/12-S/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-217/10/12-S/PS

Dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcych środkach trwałych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Bd 906/10 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu 7 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu. Handel odbywa się przez supermarkety zlokalizowane na terenie miasta X. Supermarkety, w których Spółka sprzedaje towary są jej własnością (są jej środkami trwałymi) lub też są przez nią najmowane. Jedną z lokalizacji supermarketu była ulica L. Budynek, w którym mieścił się supermarket, w tym miejscu, był przez Spółkę najmowany, od dwóch współwłaścicieli - osób fizycznych. Osoby te z tytułu najmu wystawiały na Spółkę faktury VAT (ponieważ są podatnikami podatku VAT). Najem budynku przy ulicy L., przez Spółkę, rozpoczął się w marcu 2006 roku. Ponieważ budynek nie nadawał się od razu na sklep (miał wcześniej inne przeznaczenie) Spółka rozpoczęła jego adaptację dla tych potrzeb. W związku z tym były ponoszone przez Spółkę, na ten budynek, duże nakłady inwestycyjne. W rozumieniu przepisów podatkowych, Wnioskodawca ponosząc wydatki na adaptację wynajmowanego budynku na potrzeby sklepu, wytwarzał środek trwały zwany inwestycją w obcym środku trwałym. Od tych nakładów Spółka odliczała podatek VAT. W miesiącu listopadzie 2006 r. Spółka zakończyła adaptację budynku do swoich potrzeb i w konsekwencji zaczął działać sklep. Rozpoczęła się amortyzacja inwestycji w obcym środku trwałym przez Spółkę, czyli klasyczna amortyzacja podatkowa (przyjęto inwestycję w obcym środku trwałym na środki trwałe). W umowie najmu budynku przy ulicy L. znajduje się zapis, że w przypadku rozwiązania umowy najmu nakłady poczynione przez najemcę (w tym przypadku przez Spółkę) nie podlegają zwrotowi. Ponieważ od 2006 r. sklep przy ulicy L. sukcesywnie zaczął przynosić straty (koszty przewyższały przychody) Spółka rozwiązała umowę najmu z dniem 31 marca 2010 r. Poczynione w tym budynku nakłady przez Spółkę musiały tam pozostać bez prawa żądania od właścicieli budynku zwrotu wartości tych nakładów (bo tak stanowi umowa najmu tego budynku) i Spółka musiała najmowany budynek opuścić. Mimo, iż inwestycja w obcym środku trwałym (czyli inwestycja w budynku przy ulicy L.), jako środek trwały, nie zdołała się zamortyzować podatkowo w czasie trwania umowy najmu (nie minął wymagany prawem podatkowym okres do amortyzacji tego środka trwałego), ten środek trwały został przez Spółkę wyksięgowany z ewidencji środków trwałych (bo w związku z wyprowadzką z ulicy L. przestał być używany).