Interpretacja indywidualna z dnia 19.09.2008, sygn. IP-PP2-443-748/08-3/SAP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IP-PP2-443-748/08-3/SAP

W odpowiedzi na wezwanie Spółki z dnia 16 sierpnia 2008 r. (data wpływu 20.08.2008 r.) do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 31.07.2008 r., znak IP-PP2-443-748/08-2/SAP, złożone na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wyjaśnia, co następuje.

W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, znaleziono podstawy do zmiany w/w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Spółka w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa zarzuciła Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie naruszenie prawa poprzez błędne określenie podmiotowo-przedmiotowego zakresu zwolnienia przy sprzedaży lokalu oraz przez zakwestionowanie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Spółki wydana interpretacja narusza prawo bowiem nie uwzględnia istotnej okoliczności, że Spółka nabywa lokal w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i ma zamiar go zbyć również podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą, i to ściśle w zakresie obrotu nieruchomościami. Nabywany z zamiarem odprzedaży lokal mieszkalny nie jest więc w momencie nabycia przeznaczony na cele mieszkalne, zaś kolejny kupujący (firma obrotu nieruchomościami - Kontrahent) też nie zamierza realizować w nim swoich celów mieszkaniowych. Nie wyklucza bowiem przeznaczenia go na własne potrzeby prowadzenia działalności, ewentualnie na wynajem, ale też na rzecz podmiotu prowadzącego działalność i dla potrzeb tej działalności. W stanie faktycznym stanowiącym podstawę podatkowej oceny skutków nabycia i zbycia lokalu, Spółka zamierza nabyć trzy lokale wraz z miejscami postojowymi, i w przypadku dwóch z nich pewne jest ich przeznaczenie na cele niemieszkalne, zaś co do jednego mieszkania nie jest ostatecznie określony sposób wykorzystania: na dzień dzisiejszy jest planowane przeznaczenie go na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej wynajem powierzchni biurowej, ale rozważany też jest inny cel, to znaczy mieszkalny. Wobec powyższego, dla oceny podatkowych skutków nabycia i planowanego zbycia lokali wraz z miejscami postojowymi należy poddać interpretacji również brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług: zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. W przypadku dwóch lokali, które na pewno nie będą przeznaczone na cele mieszkaniowe przepis ten oznacza, że nabycie takich lokali daje prawo do odliczenia podatku VAT, zaś ich odsprzedaż powinna być opodatkowana właściwą stawką podatku (nie jest zwolniona). Co do podatkowej sytuacji nabycia i zbycia trzeciego lokalu, przeznaczonego na cele mieszkalne (dla którego może być zmieniony cel choć nie jest to przesądzone), istotna będzie właściwa interpretacja pojęcia pierwszego zasiedlenia. Otrzymana interpretacja indywidualna nie uwzględnia zdaniem Spółki prawidłowej wykładni przepisu art. 1 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT definiującej pierwsze zasiedlenie, stąd prowadzi do błędnej oceny prawno-podatkowej wskazanego stanu faktycznego. Podstawowy więc zarzut, co do nieuwzględnienia planowanego przeznaczenia lokali (na cele niemieszkalne), uzupełnia dodatkowo kolejny zarzut, odnoszący się do sytuacji lokalu o możliwej zmianie ostatecznego przeznaczenia, dotyczący braku precyzyjnej wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia (art. 1 pkt 14 ustawy o VAT). Nie ma bowiem wątpliwości, ze sprzedaż lokali przeznaczonych na cele niemieszkalne nie będzie zwolniona od podatku, zaś dla określenia zasad opodatkowania sprzedaży lokalu, który może być przeznaczony na cele mieszkalne, istotne będzie ustalenie momentu pierwszego zasiedlenia. Ponieważ otrzymana interpretacja indywidualna ocenia tę kwestię bardzo lakonicznie i pobieżnie, uchybienie w tym zakresie stanowi naruszenie prawa. Dodatkowo Spółka podnosi niniejszym, iż w oparciu o zacytowany fragment art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należałoby również rozstrzygnąć kwestię zakresu opodatkowania/zwolnienia z podatku sprzedaży miejsca postojowego, które z natury nie jest przeznaczone na cele mieszkaniowe, bo ma status lokalu użytkowego. Organ interpretujący w ogóle nie rozróżnił sytuacji prawno-podatkowej miejsca postojowego od sytuacji lokalu mieszkalnego.