Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 29 listopada 2007 r. - Tomás Salazar Brier przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-9/06 P., sygn. C-9/06 P

WYROK TRYBUNAŁU (czwarta izba)

z dnia 29 listopada 2007 r.(*)

Odwołanie - Urzędnicy - Wynagrodzenie - Dodatek zagraniczny - Przesłanka przewidziana w art. 4 ust. 1 lit. a) tiret drugie załącznika VII do regulaminu pracowniczego - Pojęcie „praca wykonywana dla innego państwa”

W sprawie C‑9/06 P

mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości, wniesione w dniu 5 stycznia 2006 r.,

Tomás Salazar Brier, reprezentowany przez R. Garcíę‑Gallarda Gila‑Fourniera, M.D. Domínguez Pérez oraz A. Sayagués Torres, abogados,

wnoszący odwołanie,

w której drugą stroną jest:

Komisja Wspólnot Europejskich, reprezentowana przez J. Curralla, działającego w charakterze pełnomocnika, wspieranego przez J. Gutiérrez Gisbert, J. Rivasa Andrésa oraz M. Canal, abogados, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona pozwana w pierwszej instancji,

TRYBUNAŁ (czwarta izba),

w składzie: K. Lenaerts, prezes izby, G. Arestis, R. Silva de Lapuerta, J. Malenovský (sprawozdawca) i T. von Danwitz, sędziowie,

rzecznik generalny: Y. Bot,

sekretarz: L. Hewlett, główny administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 22 marca 2007 r.,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 7 czerwca 2007 r.,

wydaje następujący

Wyrok

        W swym odwołaniu T. Salazar Brier żąda uchylenia wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wydanego w dniu 25 października 2005 r. w sprawie T‑83/03 Salazar Brier przeciwko Komisji, Zb.Orz.SP str. I‑A‑311 i II‑1407 (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”), mocą którego Sąd oddalił skargę wnoszącego odwołanie o, po pierwsze, stwierdzenie nieważności dorozumianej decyzji Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 24 lutego 2003 r. oddalającej zażalenie na odmowę przyznania mu dodatku zagranicznego przewidzianego w art. 4 ust. 1 załącznika VII do regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) oraz innych związanych z nim dodatków i, po drugie, o stwierdzenie nieważności wyraźnej decyzji Komisji z dnia 24 marca 2003 r. oddalającej to zażalenie (zwanych dalej „zaskarżonymi decyzjami”).