Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 23 marca 2006 r. - The Queen, na wniosek Unitymark Ltd i North Sea Fishermen's Organisation przeciwko Department for Environment, Food and Rural Affairs. - Sprawa C-535/03., sygn. C-535/03
Sprawa C‑535/03
The Queen, na wniosek:
Unitymark Ltd i North Sea Fishermen’s Organisation
przeciwko
Department for Environment, Food and Rural Affairs
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court)]
Rybołówstwo - Dorsz - Ograniczenie nakładu połowowego - Włoki ramowe z sieciami otwartymi - Zasady proporcjonalności i niedyskryminacji
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 23 marca 2006 r.
Streszczenie wyroku
1. Swobodny przepływ towarów - Ograniczenia ilościowe
(art. 29 WE)
2. Prawo wspólnotowe - Zasady - Proporcjonalność - Równość traktowania - Wspólna polityka rolna
(art. 34 ust. 2 WE)
3. Rybołówstwo - Ochrona zasobów morskich - Ograniczenie nakładu połowowego
(rozporządzenie Rady nr 2341/2002, załącznik XVII pkt 4 lit. b) i pkt 6 lit. a); decyzja Komisji 2003/185, art. 1)
1. Działania ograniczające w krótkim terminie kwoty ryb, które państwa członkowskie mogą wymienić między sobą, lecz zmierzające w długim okresie do zapewnienia optymalnej wydajności rybołówstwa i tym samym zwiększenia tej wymiany, nie wchodzą w zakres stosowania art. 29 WE o swobodnym przepływie towarów.
(por. pkt 50)
2. Zarówno zasada niedyskryminacji, jak i zasada proporcjonalności stanowią ogólne zasady prawa wspólnotowego i znajdują wyraz w dziedzinie rolnictwa, do której należy rybołówstwo, w art. 34 ust. 2 akapit drugi WE. Przepis ten powierza ustawodawcy wspólnotowemu zadanie realizacji wspólnej polityki rolnej, o której mowa w art. 33 WE, w celu zapewnienia w szczególności odpowiedniego poziomu życia ludności wiejskiej oraz zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw z wykluczeniem wszelkiej dyskryminacji między producentami ze Wspólnoty.
Odnośnie do sądowej kontroli warunków realizacji zasady proporcjonalności i z uwagi na szeroki zakres swobodnego uznania, którym prawodawca wspólnotowy dysponuje w dziedzinie wspólnej polityki rolnej, za bezprawne można uznać wyłącznie takie działanie podjęte w tej dziedzinie, które jest oczywiście nieodpowiednie w stosunku do celu zamierzonego przez właściwą instytucję.