Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 18 maja 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii. - Sprawa C-221/04., sygn. C-221/04
Sprawa C-221/04
Komisja Wspólnot Europejskich
przeciwko
Królestwu Hiszpanii
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych, jak również dzikiej fauny i flory - Ochrona gatunków - Polowanie z użyciem wnyków na prywatnych terenach łowieckich - Castilla y León
Streszczenie wyroku
1. Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Badanie zasadności przez Trybunał - Sytuacja, jaką należy wziąć pod uwagę - Sytuacja w chwili upływu terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii
(art. 226 akapit drugi WE)
2. Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Przedmiot sporu - Określenie w trakcie postępowania poprzedzającego wniesienie skargi
(art. 226 WE)
3. Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dowód na istnienie uchybienia - Ciężar dowodu spoczywający na Komisji
(art. 226 WE; dyrektywa Rady 92/43)
4. Środowisko naturalne - Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory - Dyrektywa 92/43
(dyrektywa Rady 92/43, art. 12 ust. 1)
1. Zgodnie z art. 226 akapit drugi WE do Trybunału można wnieść skargę o stwierdzenie uchybienia jedynie wtedy, gdy państwo członkowskie nie zastosowało się do uzasadnionej opinii w terminie, jaki został mu w tym celu wyznaczony.
Ponadto istnienie uchybienia powinno być oceniane na podstawie sytuacji, w jakiej państwo członkowskie znajduje się w chwili upływu terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii.
(por. pkt 22, 23)
W ramach postępowania w sprawie stwierdzenia uchybienia celem postępowania poprzedzającego wniesienie skargi jest umożliwienie zainteresowanemu państwu członkowskiemu z jednej strony wykonania zobowiązań wynikających z prawa wspólnotowego, a z drugiej strony zastosowania w sposób użyteczny środków, jakie ma na swoją obronę wobec zarzutów przedstawionych przez Komisję.