Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 3 marca 2005 r. - Peter Biegi Nahrungsmittel GmbH i Commonfood Handelsgesellschaft für Agrar-Produkte mbH przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-499/03 P., sygn. C-499/03 P

Sprawa C‑499/03 P

Peter Biegi Nahrungsmittel GmbH

i

Commonfood Handelsgesellschaft für Agrar‑Produkte mbH

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Odwołanie - Wspólna Taryfa Celna - Pokrycie należności celnych przywozowych po zwolnieniu towaru - Poniechanie prawa do pokrycia długu - Przesłanki - Artykuł 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 - Błąd organów celnych - Wykrywalny błąd - Nomenklatura Scalona - Warunki - Zakres

Opinia rzecznika generalnego L. A. Geelhoeda przedstawiona w dniu 14 października 2004 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 3 marca 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Odwołanie - Zarzuty - Błąd w ustaleniach faktycznych - Niedopuszczalność -Oddalenie - Kwalifikacja prawna okoliczności faktycznych - Dopuszczalność

(art. 225 WE; Statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58)

2.     Środki własne Wspólnot Europejskich - Pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych po zwolnieniu towaru - Przesłanki braku zaksięgowania należności celnych przywozowych określonych w art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 2913/92 - Błąd administracji, który nie mógł „w racjonalny sposób zostać wykryty przez płatnika” - Kryteria oceny - Rozporządzenie nr 1359/95 zawierające przepisy, które mogą zostać zakwalifikowane jako skomplikowane

(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 220 ust. 2 lit. b); rozporządzenie nr 1359/95)

1.     Odwołanie, jak wynika z art. 225 WE i art. 58 Statutu Trybunału Sprawiedliwości, jest ograniczone do kwestii prawnych. Jedynie Sąd Pierwszej Instancji jest właściwy, po pierwsze, w przedmiocie ustalenia okoliczności faktycznych, o ile merytoryczne błędy w ustaleniach nie wynikają ze znajdujących się w aktach dokumentów, które mu przedstawiono, a po drugie, w przedmiocie oceny tego stanu faktycznego. Ocena okoliczności faktycznych nie stanowi więc, pod warunkiem że materiał dowodowy nie został zniekształcony, kwestii prawnej, która jako taka podlegałaby kontroli Trybunału w ramach odwołania. Jeżeli jednak Sąd dokonał ustalenia lub oceny okoliczności faktycznych, Trybunał jest uprawniony na podstawie art. 225 WE do kontroli kwalifikacji prawnej tych okoliczności i skutków prawnych, które wywiódł z nich Sąd. Taka kwalifikacja stanowi więc kwestię prawną, która jako taka może zostać poddana kontroli Trybunału w ramach postępowania odwoławczego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00