Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 15 września 2005 r. - Intermodal Transports BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën. - Sprawa C-495/03., sygn. C-495/03

Sprawa C‑495/03

Intermodal Transports BV

przeciwko

Staatssecretaris van Financiën

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)

Wspólna Taryfa Celna - Pozycje taryfowe - Klasyfikacja w Nomenklaturze Scalonej - Pozycja 8709 - Ciągnik „Magnum ET120 Terminal Tractor” - Artykuł 234 WE - Obowiązek sądu krajowego zadania pytania prejudycjalnego - Przesłanki - Wiążąca informacja taryfowa wydana na rzecz osoby trzeciej przez organy celne innego państwa członkowskiego dotycząca pojazdu podobnego

Opinia rzecznika generalnego C. Stix‑Hackl przedstawiona w dniu 12 kwietnia 2005 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 15 września 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Wspólna Taryfa Celna - Klasyfikacja towarów - Wiążąca informacja taryfowa - Zakres - Możliwość powołania się na nią przez osobę trzecią w ramach sporu przed sądem innego państwa członkowskiego - Wyłączenie

(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 12)

2.     Pytania prejudycjalne - Wystąpienie do Trybunału - Obowiązek odesłania prejudycjalnego - Sąd krajowy rozpatrujący spór w przedmiocie klasyfikacji taryfowej towaru i oceniający, że odmienna informacja taryfowa przedstawiona mu przez osobę trzecią jest błędna - Brak obowiązku odesłania prejudycjalnego - Przesłanki

(art. 234 WE)

3.     Wspólna Taryfa Celna - Pozycje taryfowe - Pojazdy przeznaczone do holowania naczep w obszarach i budynkach przemysłowych - Klasyfikacja do podpozycji 8709 Nomenklatury Scalonej, odnoszącej się do pojazdów mechanicznych używanych do przewozu towarów oraz do ciągników typu stosowanych na peronach - Wyłączenie

1.     Na podstawie art. 12 rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, z wiążącej informacji taryfowej wynikają prawa jedynie dla osoby, do której skierowano tę informację, i jedynie w zakresie towarów, które są w niej wskazane. W rezultacie, w ramach sporu zawisłego przed sądem jednego z państw członkowskich, strony nie miały żadnego prawa przysługującego im osobiście do powoływania się na wiążącą informację taryfową odnoszącą się do towaru podobnego, wydaną przez władze innego państwa członkowskiego na rzecz osoby trzeciej.