Postanowienie TK z dnia 15 września 2009 r., sygn. P 83/08

POSTANOWIENIE

z dnia 15 września 2009 r.

Sygn. akt P 83/08 

Zasada ne bis in idem znajduje  zastosowanie po dokonaniu przez Trybunał oceny celowości prowadzenia postępowania i orzekania w kwestii, która została już jednoznacznie i ostatecznie rozstrzygnięta. Stwierdzenie przesłanki ne bis in idem prowadzi do umorzenia postępowania z powodu zbędności orzekania.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Adam Jamróz - przewodniczący

Zbigniew Cieślak

Marek Mazurkiewicz

Andrzej Rzepliński - sprawozdawca

Mirosław Wyrzykowski,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 września 2009 r., pytania prawnego Sądu Okręgowego w Szczecinie:

czy art. 479^8a § 5 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) w zakresie, w jakim w postępowaniu w sprawach gospodarczych przewiduje, że sąd odrzuca bez wezwania do jego poprawienia lub uzupełnienia sprzeciw od nakazu zapłaty wniesiony przez stronę reprezentowaną przez adwokata lub radcę prawnego, jeżeli pismo nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, jest zgodny z art. 45 ust. 1 oraz art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

postanawia:

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 oraz z 2009 r. Nr 56, poz. 459) umorzyć postępowanie ze względu na zbędność wydania wyroku.

UZASADNIENIE

I

1. Sąd Okręgowy w Szczecinie, VIII Wydział Gospodarczy, postanowieniem z 22 sierpnia 2008 r. (sygn. akt VIII Gz 79/08) zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym, czy art. 479 § 5 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.; dalej: k.p.c.) w zakresie, w jakim w postępowaniu w sprawach gospodarczych przewiduje, że sąd odrzuca bez wezwania do jego poprawienia lub uzupełnienia sprzeciw od nakazu zapłaty wniesiony przez stronę reprezentowaną przez adwokata lub radcę prawnego, jeżeli pismo nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, jest zgodny z art. 45 ust. 1 oraz art. 78 Konstytucji.