Postanowienie TK z dnia 4 marca 2009 r., sygn. Ts 197/06

POSTANOWIENIE

z dnia 4 marca 2009 r.

Sygn. akt Ts 197/06

Skargę i zażalenie na postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu sporządzają adwokat lub radca prawny, chyba że skarżącym jest sędzia, prokurator, notariusz, profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Teresa Liszcz -  przewodniczący

Marian Grzybowski -  sprawozdawca

Zbigniew Cieślak,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 lutego 2007 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Beaty Blanckenstein,

p o s t a n a w i a:

pozostawić zażalenie bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

W skardze konstytucyjnej z 30 lipca 2006 r. wniesiono o stwierdzenie niezgodności art. 56 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) z art. 5, art. 21 ust. 1, art. 64 i art. 176 ust. 1 Konstytucji.

Skarżąca zarzuciła w skardze konstytucyjnej, że zaskarżony przepis art. 56 § 3 k.p.k., w zakresie, w jakim wskazuje, że na postanowienie sądu dotyczące odmowy uznania osoby za oskarżyciela posiłkowego, ze względu na fakt, że nie jest pokrzywdzonym w postępowaniu karnym, nie przysługuje zażalenie, narusza zasadę dwuinstancyjności postępowania sądowego i zamyka drogę do zmiany wadliwego orzeczenia. Ponadto podniosła, że przez uniemożliwienie skarżącej udziału w postępowaniu zostało naruszone jej prawo do ochrony własności, a ponadto została w ten sposób pozbawiona możliwości działania w imieniu dobra wspólnego, doszło więc do naruszenia art. 5 Konstytucji. Ponadto w piśmie procesowym z 19 września 2006 r., skarżąca wskazała, że zaskarżony przepis niezgodny jest z zasadą „wieloinstancyjności postępowania sądowego”. Podniosła także, że utrzymanie tego przepisu jest niezgodne z art. 21 ust. 1 Konstytucji, który zobowiązuje chronić własność prywatną, a także uniemożliwiając zaskarżenie decyzji o odmowie przyznania statusu pokrzywdzonego właściciela, sprzeczny jest z ochroną własności wynikającą z art. 64 ust. 1 Konstytucji. Niemożność zaskarżenia postanowienia uniemożliwia także realizację prawa domagania się zapewnienia ochrony środowiska i bezpieczeństwa obywateli, o których mowa w art. 5 Konstytucji.