Postanowienie TK z dnia 20 lutego 2008 r., sygn. Ts 213/06

p o s t a n a w i a:

22/1/B/2008

POSTANOWIENIE

z dnia 20 lutego 2008 r.

Sygn. akt Ts 213/06

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Wojciech Hermeliński - przewodniczący

Marek Mazurkiewicz - sprawozdawca

Mirosław Granat,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 października 2007 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Tadeusza Mazura,

1) nie uwzględnić zażalenia pełnomocnika skarżącego;

2) pozostawić bez rozpoznania zażalenie skarżącego.

UZASADNIENIE

W sporządzonej przez pełnomocnika skarżącego skardze konstytucyjnej zakwestionowana została zgodność z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przepisów trzech aktów normatywnych. Art. 7 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1998 r. Nr 98, poz. 607, ze zm.; dalej: ustawa nowelizująca) skarżący zarzucił niezgodność z art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 67 ust. 1 oraz art. 77 ust. 2 Konstytucji. Art. 52 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368, ze zm. - dalej: uNSA) - niezgodność z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 67 ust. 1 oraz art. 77 ust. 2 Konstytucji. Natomiast art. 173 § 1 i art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. - dalej: p.p.s.a.) - niezgodność z art. 2, art. 45 ust. 1 oraz art. 176 ust. 1 Konstytucji. Uzasadniając zarzuty sformułowane pod adresem przepisów ustawy nowelizującej, stwierdzono w skardze, że dokonały one zróżnicowania obywateli w zakresie dochodzenia i ochrony ich praw. W szczególności, skarżący pozbawiony został ochrony przed sądem właściwym, tj. sądem powszechnym, do którego kognicji należy rozpoznawanie odwołań od decyzji w sprawach emerytalnych. Według skarżącego, powierzenie orzekania w sprawie skarżącego sądowi administracyjnemu pozbawiło go możliwości przeprowadzenia wszystkich środków dowodowych, jak i odwołania się do klauzuli generalnej - zasad sprawiedliwości społecznej. W odniesieniu do przepisów uNSA, pełnomocnik skarżącego uzasadnił zarzut ich niekonstytucyjności, wskazując na ograniczenie orzekania przez sąd administracyjny wyłącznie na podstawie akt sprawy, z wyłączeniem innych dowodów. Ponadto, jego zdaniem, kwestionowane przepisy tej ustawy zamykają drogę sądową i godzą w prawa nabyte, naruszając prawo do uposażenia prokuratora w stanie spoczynku. Natomiast wobec przepisów p.p.s.a. pełnomocnik skarżącego sformułował zarzut niezapewnienia prawa do co najmniej dwuinstancyjnego postępowania sądowego i sprawiedliwego procesu.