Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 17 stycznia 2012 r. (Biziuk przeciwko Polsce nr 2), sygn. 24580/06

Wyrażenia "zgodne z prawem" i "w trybie ustalonym przez prawo" użyte w Artykule 5 ust. 1 Konwencji co do zasady odnoszą się do prawa krajowego i zawierają obowiązek przestrzegania prawa materialnego i procesowego obowiązującego w danym kraju. Pomimo że to do władz krajowych, w szczególności sądów, należy wykładnia i zastosowanie prawa krajowego, zgodnie z Artykułem 5 ust. 1 nieprzestrzeganie prawa krajowego pociąga za sobą naruszenie Konwencji, a Trybunał może i powinien ocenić, czy takie prawo było przestrzegane.

Teza od Redakcji

W sprawie Biziuk przeciwko Polsce (nr 2),

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Sekcja Czwarta), zasiadając jako Izba w składzie:

David Thór Björgvinsson, Przewodniczący,

Lech Garlicki,

Päivi Hirvelä,

George Nicolaou,

Ledi Bianku,

Nebojša Vučinić,

Vincent A. de Gaetano, sędziowie,

oraz Lawrence Early, Kanclerz Sekcji,

Obradując na posiedzeniu zamkniętym w dniu 13 grudnia 2011 roku,

Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu.

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 24580/06) wniesionej w dniu 9 czerwca 2006 roku przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej do Trybunału na podstawie Artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela polskiego, pana Janusza Biziuka ("skarżący").

2. Skarżący, któremu przyznano pomoc prawną, był reprezentowany przez panią Z. Daniszewską-Dek, adwokat, wykonującą zawód w Białymstoku. Polski Rząd ("Rząd") reprezentowany był przez swojego Pełnomocnika, pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżący zarzucił, w szczególności, że pozbawienie go wolności w szpitalu psychiatrycznym było bezprawne i naruszało Artykuł 5 ust. 1 Konwencji.

4. W dniu 21 września 2009 roku skarga została zakomunikowana Rządowi. Podjęto również decyzję o jednoczesnym orzekaniu w kwestii dopuszczalności skargi i jej meritum (Artykuł 29 ust. 1).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00