Wyrok SN z dnia 24 stycznia 2020 r., sygn. III CSK 264/17

Szpital musi prowadzić terapię i rehabilitację chorego możliwie najlepszymi metodami, a gdy są one w nim niedostępne, powinien rzetelnie i w sposób zrozumiały poinformować pacjenta lub jego rodzinę. Zaniedbania powodują konieczność zapłaty zadośćuczynienia dla chorego.

Gazeta Prawna nr 20/2020

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Karol Weitz (przewodniczący)

SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Strzelczyk

w sprawie z powództwa K. G. przeciwko Uniwersyteckiemu Szpitalowi (...) w K. przy interwencji ubocznej po stronie pozwanego Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji (...) S.A. w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 24 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 12 maja 2017 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok w części oddalającej powództwo i orzekającej o kosztach postępowania (punkty pierwszy i trzeci zaskarżonego wyroku) i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W sprawie z powództwa K. G. przeciwko Uniwersyteckiemu Szpitalowi (...) w K., przy interwencji ubocznej po stronie pozwanej Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji (...) S.A. w W., Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2016 r. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 55.000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 6 marca 2008 r., umorzył postępowanie co do kwoty 205.218,03 zł, oddalił powództwo w pozostałej części i orzekł o kosztach procesu. W motywach rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy ustalił, że dniu 31 grudnia 2004 r. 15.letni wówczas powód wziął udział w sylwestrowym biegu na dystansie 10 km. Na mecie powód zasłabł. Rodzice powoda wezwali karetkę, która przewiozła go do Uniwersyteckiego Szpitala (...) w K.; wstępnie rozpoznano jednostronny niedowład, afazję ruchową i częściowo czuciową. Powód został skierowany na Oddział Pobytu Dziennego i tam wykonano badania neurologiczne, kardiologiczne, badania laboratoryjne. W nocy z 31 grudnia 2004 r. na 1 stycznia 2005 r. u powoda wystąpił spadek ciśnienia tętniczego wyrównany podaniem płynów. Powód został przeniesiony na Oddział Intensywnej Terapii Medycznej, gdzie zdiagnozowano, na podstawie wywiadu i obrazu CT udar niedokrwienny lewej półkuli mózgu. Badanie TK wykonane w dniu 2 stycznia 2005 r. wykazało obszar niedokrwienia w zakresie dorzecza tętnicy środkowej mózgu po stronie lewej oraz cechy początku obrzęku mózgu, wyraźnie nasilała się faza niedokrwienia. W dniu 7 stycznia wykonano trzecie badanie głowy, które wykazało bardziej wyraźne ognisko niedokrwienne. W dniu 9 stycznia nastąpiło nagle pogorszenie stanu powoda. Stwierdzono powiększenie obszaru niedokrwiennego w lewej półkuli mózgu, który objął całą lewą półkulę mózgową z przemieszczeniem linii środkowej po stronie prawej z uciśnięciem światła komory bocznej lewej i wynaczynieniem krwi do przestrzeni podpajęczynówkowej. Po konsultacji z prof. T. w dniu 10 stycznia 2005 r. wykonano operację kraniotomii obarczającej z otwarciem opony twardej. Po operacji, w kolejnych dniach, stan powoda ulegał stopniowej poprawie, choć nadal był krytyczny. Dalsze wysiłki lecznicze przyniosły poprawę. 19 stycznia 2005 r. powód został przeniesiony do Kliniki Neurologii celem dalszej diagnostyki i rehabilitacji. Rehabilitacja była prowadzona w wymiarze od 15 minut do 55 minut, bez urozmaicenia i bez wykonania dokładnego planu rehabilitacji. Powód miał także codzienne spotkania z psychologiem, które trwały od kilku minut do godziny, w zależności od jego stanu i chęci współpracy z psychologiem. Rodzice powoda bez informowania o tym lekarzy strony pozwanej kilkukrotnie wprowadzili do szpitala własnych terapeutów m.in. neurologopedę i rehabilitanta, którzy prowadzili z powodem indywidualne zajęcia z rehabilitacji i logopedii, celem oceny stanu pacjenta i przygotowania programu jego leczenia. W dniu 20 lutego 2005 r. na prośbę rodziców powód został wypisany i przewieziono go do Instytutu Psychiatrii i Neurologii II Kliniki Neurologii w W. celem prowadzenia intensywnej rehabilitacji. Na Oddziale Rehabilitacyjnym powód miał zapewnione zajęcia z psychologiem, neuropsychologiem, fizjoterapeutą i logopedą, codziennie przez ok. 6 godzin. Jego stan uległ znacznej poprawie. W dniu 24 marca 2005 r. został przetransportowany do Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr (...) w L. Kliniki Neurochirurgii i Neurochirurgii Dziecięcej gdzie przeprowadzono operację odtworzenia ciągłości czaszki. Następnie powód został przewieziony z powrotem na Oddział Rehabilitacji Neurologicznej II Kliniki Neurologicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w W., gdzie przebywał do 14 maja 2005 r.