Postanowienie SN z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. II UK 224/18

Warunkiem otrzymania zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego jest wystąpienie łącznie następujących przesłanek: a) utrata zdolności do pracy z powodu choroby musi nastąpić w czasie tzw. okresu ochronnego - niezdolność do pracy powstać musi nie później niż 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego (a w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby - nie później niż w ciągu trzech miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego); b) niezdolność do pracy musi trwać co najmniej 30 dni - niezdolność ta nie może być przerwana, a zatem musi być orzeczona w ciągłości; ustawodawca nie zawarł przy konstruowaniu tej przesłanki warunku, by nieprzerwana niezdolność do pracy musiała wynikać z tego samego stanu chorobowego, dlatego nie ma znaczenia i dopuszczalne jest, by kolejne zaświadczenia lekarskie stwierdzały niezdolność do pracy spowodowaną zupełnie innymi chorobami, jedynie pod warunkiem, by pomiędzy okresami orzeczonej niezdolności do pracy nie było przerwy; c) brak okoliczności wykluczających nabycie prawa do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego (art. 13 ustawy zasiłkowej). Pobieranie chorobowego chorobowego nie świadczy więc o tym, że dana osoba w tym czasie posiada tytuł do ubezpieczenia społecznego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie: