Postanowienie SN z dnia 19 lipca 2019 r., sygn. II CSK 492/18

Brak dostępu do drogi publicznej w rozumieniu art. 145 § 1 k.c. oznacza brak prawnie zagwarantowanego połączenia nieruchomości izolowanej z siecią dróg publicznych, zaś za taki szlak nie może być uznana droga, po której właściciel nieruchomości pozbawionej dostępu, lub inne osoby korzystające z tej nieruchomości komunikują się grzecznościowo lub na podstawie stosunku obligacyjnego z właścicielem nieruchomości sąsiedniej.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Joanna Misztal-Konecka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Beata Janiszewska

SSN Kamil Zaradkiewicz

w sprawie z wniosku D. Z. przy uczestnictwie Miasta Ł., H. P., S. P., M. M. i Spółdzielni Mieszkaniowej "K." w Ł. o ustanowienie drogi koniecznej, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 19 lipca 2019 r., skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt III Ca (...),

uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Ł. do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. D. Z. wniosła o ustanowienie za wynagrodzeniem na nieruchomości Gminy Ł., położonej w Ł. przy ul. W., działce ewidencyjnej o numerze 596/225, dla której Sąd Rejonowy w Ł. prowadzi księgę wieczystą numer (...), służebności drogi koniecznej na jej rzecz jako właścicielki nieruchomości położonej w Ł. przy ul. W. (działka ewidencyjna o numerze 406/5, dla której Sąd Rejonowy w Ł. prowadzi księgę wieczystą numer (...)).

2. Postanowieniem z 30 marca 2017 r. Sąd Rejonowy w Ł. oddalił wniosek i ustalił, że wnioskodawca oraz uczestnicy ponoszą we własnym zakresie koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.