Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. II CNP 8/18

Różnica miedzy skargami, które zostały wniesione przed dniem 3 kwietnia 2018 r., a skargami, które zostały złożone w dniu 3 kwietnia 2018 r. lub po tym dniu, polega na tym, że w wypadku pierwszych skarg - przy ocenie spełnienia wymagania określonego w art. 424⁵ § 1 pkt 5 k.p.c. - nie można wymagać od skarżącego, aby - wykazując, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe - wskazał również na niemożność skorzystania ze skargi nadzwyczajnej, gdyż ta została wprowadzona do sytemu prawnego po wniesieniu przezeń skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Można natomiast takie wymaganie stawiać skarżącemu, który wnosi skargę po tym, jak skarga nadzwyczajna została wprowadzona do systemu prawnego, tj. w dniu 3 kwietnia 2018 r. lub po tym dniu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Anna Owczarek

SSN Karol Weitz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 stycznia 2019 r., skargi [...] Towarzystwa Ubezpieczeń [...] Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. akt XIII Ga [...], wydanego w sprawie z powództwa P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. przeciwko [...] Towarzystwu Ubezpieczeń [...] Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 17.908,43 zł,

odrzuca skargę.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2017 r. Sąd Okręgowy w Ł. w sprawie z powództwa P. sp. z o.o. w Ł. przeciwko "[...]" - Towarzystwu Ubezpieczeń [...] S.A. w W. oddalił apelację strony pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 4 października 2016 r.

Od wyroku Sądu drugiej instancji pozwana w dniu 29 listopada 2017 r. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zarzuciła naruszenie art. 509 § 1 w zw. z art. 882 § 1 i 4 k.c. i art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych, dalej: "u.u.o." (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 2060), a także naruszenie art. 361 § 1 i 2 w zw. z art. 363 § 1 k.c. w zw. z art. 34 ust. 1 i art. 35 i 36 ust. 1 u.u.o. oraz naruszenie art. 361 § 1 i 2 w zw. z art. 363 § 1 k.c. i art. 34 ust. 1, art. 35 i 36 ust. 1 u.u.o., a ponadto naruszenie art. 217 § 2 i 3 w zw. z art. 286, 232, 278 § 1 i art. 240 § 1 k.p.c.