Wyrok SN z dnia 12 września 2018 r., sygn. III UK 129/17

Praca kierowcy ciągnika w transporcie i praca traktorzysty w rolnictwie, to nie są tożsame zatrudnienia w aspekcie możliwości jednakowej ich kwalifikacji jako pracy w szczególnych warunkach.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Jolanta Franczak (sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z odwołania A. W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 września 2018 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 24 maja 2017 r., sygn. akt III AUa [...],

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w [...] do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w R. wyrokiem z dnia 12 października 2016 r. zmienił zaskarżone decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 16 czerwca 2016 r. oraz z dnia 20 lipca 2016 r. odmawiające wnioskodawcy A. W. prawa do emerytury z uwagi na brak 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach i przyznał wnioskodawcy prawo do tego świadczenia, poczynając od dnia 24 maja 2016 r. a także ustalił brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

W sprawie tej Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawca, urodzony w dniu 17 lutego 1955 r., w okresie od dnia 2 września 1974 r. do dnia 31 lipca 1981 r. (6 lat, 10 miesięcy i 29 dni) zatrudniony był na stanowisku kierowcy ciągnika w Spółdzielni Kółek Rolniczych we F., a od dnia 1 sierpnia 1981 r. do dnia 31 lipca 1991 r. (10 lat) w Gospodarstwie Rolno-Przemysłowo-Handlowym "[...]" we F. na stanowisku traktorzysty, kombajnisty w pełnym wymiarze czasu pracy. Zatrudnienie w szczególnych warunkach w tym ostatnim okresie potwierdza świadectwo pracy z dnia 9 października 1998 r. sporządzone przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa jako następcę prawnego zakładu pracy. Wnioskodawca na stanowisku traktorzysty wykonywał prace transportowe w pełnym wymiarze czasu pracy przez cały rok w filii SKR-u w G. Transportował wówczas różne produkty m.in. wapno, nawozy, węgiel, paszę, wywar z gorzelni, kiszonki, tytoń, zboże, siano, słomę, piasek, obornik. Zakład pracy wnioskodawcy tego typu usługi transportowe świadczył na rzecz podmiotów zewnętrznych. Wnioskodawca jeździł różnymi ciągnikami (modelami 360, 411 oraz tzw. 60-tką zjedna lub dwoma przyczepami), a praca zazwyczaj trwała dłużej niż 8 godzin na dobę, dochodząc do 12-15 godzin. Transport odbywał się w G. i okolicach oraz na dalszych trasach, obejmujących m.in. T., P., K., U.. Czynności transportowe stanowiły podstawowe obowiązki wnioskodawcy, realizowane w pełnym wymiarze czasu pracy, często ponad normatywny wymiar czasu pracy. Dwa razy do roku (wiosną i jesienią) wnioskodawca uczestniczył w sianokosach czy zasiewie zbóż, sporadycznie i często po godzinach pracy, tj. po godzinie 15.00 i po powrocie z trasy był kierowany do prac typu bronowanie. Sporadycznie wykonywał sezonowe prace w polu typu sianokosy, prace przy siekaniu kukurydzy, maksymalnie kilka dni w roku, a jego głównym zajęciem było świadczenie pracy traktorzysty w pełnym wymiarze czasu pracy.