Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. III UK 63/17

Szkodliwość i uciążliwość pracy traktorzysty zatrudnionego w zakładzie pracy z branży rolniczej należy wiązać - na użytek art. 32 ust. 2 ustawy emerytalnej - wyłącznie ze specyfiką poruszania się w ruchu drogowym przez pojazdy o odmiennej w stosunku do "normalnych" uczestników tego ruchu charakterystyce, wymagającej wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Nie można natomiast utożsamiać warunków, w jakich prace kierowcy ciągnika w przedsiębiorstwie z branży rolnej były wykonywane z warunkami (zewnętrznymi) towarzyszącymi pracom polowym (drgania, zapylenie, hałas), zwłaszcza że prace te z całą pewnością nie są przecież pracami transportowymi. Nie polegają bowiem na przewozie ludzi i ładunków, realizowane są poza drogami publicznymi (z wyjątkiem przejazdu na pole), a przez to bez narażenia na zagrożenia charakterystyczne dla ruchu drogowego w sposób stały i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Piotr Prusinowski

SSN Andrzej Wróbel

w sprawie z odwołania J. T. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w J. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 9 lutego 2017 r., sygn. akt III AUa [...],