Wyrok SN z dnia 7 marca 2018 r., sygn. I PK 177/17

Pracownik, który nie ma zamiaru faktycznie podjąć pracy po wyroku przywracającym do pracy, jednak skrupulatnie stosuje się do poleceń organizacyjnych pracodawcy, a następnie w porozumieniu z pracodawcą rozwiązuje umowę o prace w trybie art. 30 § 1 pkt 1 k.p., nie postępuje w sprzeczności z zasadami wymienionymi w art. 8 k.p.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

SSN Beata Gudowska

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa W. D. przeciwko K. Spółce Akcyjnej w K. Oddział K. "Z." w L. o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 marca 2018 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 20 lipca 2016 r., sygn. akt IX Pa (...),

uchyla zaskarżony wyrok w pkt I i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 20 lipca 2016 r. oddalił apelację W. D. wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego w T. z dnia 10 lutego 2016 r.

Przedmiotem postępowania było żądanie powoda skierowane przeciwko K.

Spółce Akcyjnej w K. Oddział K. "Z." w L. o zasądzenie 41.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty, tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. W tym samym dniu (22 lipca 2015 r.), powód złożył drugi pozew przeciwko pozwanemu domagając się zasądzenia 24.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty, tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, na które składają się dodatki: tzw. "barbórka" w kwocie 9.000,00 zł, 14-sta pensja w kwocie 9.000,00 zł oraz deputat węglowy w kwocie 6.000,00 za 2014 r. i część 2015 r.

Sąd Rejonowy poczynił następujące ustalenia. Powód był zatrudniony u pozwanej od dnia 1 kwietnia 1993 r. w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy (w Kopalni (...) "Z." w L. pracował od 11 lutego 1985 r.). W ostatnim okresie, to jest od dnia 1 kwietnia 2013 r., pracował na stanowisku sztygara zmianowego oddziału transportu dołowego pod ziemią. Oświadczeniem z dnia 4 lutego 2014 r. pozwana ze skutkiem na dzień 5 lutego 2014 r., powołując się na regulację art. 30 § 1 pkt 3 w związku z art. 52 § 1 pkt 1 k.p., rozwiązała z powodem umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia. Sąd Rejonowy w T. wyrokiem z dnia 26 listopada 2014 r. przywrócił powoda do pracy na dotychczasowych warunkach. Zasądził też na jego rzecz od pozwanej 52.414,05 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w okresie od dnia 5 lutego 2014 r. do dnia 12 listopada 2014 r. pod warunkiem podjęcia przez powoda pracy u pozwanej. Apelację pozwanego Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 16 czerwca 2015 r. oddalił.