Wyrok SN z dnia 1 marca 2018 r., sygn. III PK 19/17

Nieobecność pełnomocnika strony na rozprawie, spowodowana jego urlopem wypoczynkowym, nie jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem, którego nie można przezwyciężyć w rozumieniu art. 214 § 1 k.p.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Z. T. przeciwko Uniwersytetowi (...) w L. o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 1 marca 2018 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. z dnia 16 listopada 2016 r., sygn. akt VIII Pa (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy w L. oddalił powództwo Z. T. skierowane przeciwko Uniwersytetowi (...) w L. o przywrócenie do pracy i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, zasądził jednak na rzecz powódki odszkodowanie za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę.

Sąd Okręgowy w L. wyrokiem z dnia 16 listopada 2016 r., po rozpoznaniu apelacji pozwanego, zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji i oddalił powództwo. Sąd ten oddalił też apelację powódki.

W sprawie ustalono, że powódka była zatrudniona u pozwanego pracodawcy od dnia 23 czerwca 1977 r., ostatnio na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy, jako specjalista. Świadczyła pracę w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu (...) w L. Zgodnie z przyjętym w dniu 8 czerwca 2011 r. zakresem czynności, zajmowane przez nią stanowisko określono mianem specjalista inżynieryjno - techniczny. Kompetencje merytoryczne powódki były wysoko oceniane zarówno przez przełożonych, jak i współpracowników. W okresie od 25 lutego 2010 r. do 30 czerwca 2014 r. powódka bardzo często była niezdolna do pracy z powodu choroby i z przebywała na zwolnieniach lekarskich, które były liczne i z reguły długotrwałe. W 2010 roku absencje chorobowe powódki łącznie wyniosły 96 dni, w 2011 r. - 128 dni, w 2012 r. - 20 dni, w 2013 r. - 156 dni, a w 2014 r. - 172 dni.