Postanowienie SN z dnia 7 marca 2018 r., sygn. I UK 189/17

W celu ponownego objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem społecznym, które ustało z mocy prawa wskutek uchybienia terminu zapłaty składki należnej na ten rodzaj ubezpieczenia, a termin ten nie został przywrócony w trybie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej, konieczne jest złożenie ponownego wniosku o nabycie dobrowolnego tytułu ubezpieczenia społecznego. Skoro bowiem po ustaniu dobrowolnego tytułu ubezpieczenia społecznego wskutek nieopłacenia w terminie składki należnej na ten rodzaj ubezpieczenia społecznego, dla jego kontynuowania konieczny jest wniosek ubezpieczonego o przywrócenie terminu do opłacenia składek, który w uzasadnionych przypadkach powinien prowadzić do przywrócenia terminu i przez opłacenie zaległych składek do dalszego trwania dobrowolnego stosunku ubezpieczenia społecznego, to dla ponownego powstania tego stosunku wymagany jest ponowny wniosek o objęcie tym ubezpieczeniem.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Franczak

w sprawie z odwołania B. P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B. o zasiłek chorobowy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 marca 2018 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. z dnia 8 września 2016 r., sygn. akt VI Ua (...),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w B. wyrokiem z dnia 8 września 2016 r. oddalił apelację ubezpieczonej B. P. od wyroku Sądu Rejonowego w B. z dnia 18 kwietnia 2016 r. oddalającego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 13 sierpnia 2015 r. odmawiającej ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 9 czerwca do dnia 14 sierpnia 2015 r.

W wyrokach Sądów meriti przyjęto, że ubezpieczona podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu jako osoba współpracująca na podstawie zgłoszenia od dnia 1 lutego 2014 r. Nabycie przez nią prawa do zasiłku macierzyńskiego w związku z urodzeniem dziecka w dniu 9 czerwca 2014 r. stanowiło osobny tytuł do podlegania obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu. Tytuł ten ustał z dniem 7 czerwca 2015 r. Po zakończonym okresie pobierania zasiłku macierzyńskiego, od dnia 8 czerwca 2015 r. ubezpieczona ponownie podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Był to równocześnie tytuł do objęcia jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, jednak wymagało to dodatkowego zgłoszenia stosownym wnioskiem. Tymczasem wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia 8 czerwca 2015 r., ubezpieczona złożyła dopiero w dniu 16 czerwca 2015 r. a więc od tego właśnie dnia podlegała ubezpieczeniu chorobowemu. W ocenie Sądów obydwu instancji, w sprawie nie ma zastosowania art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 1778 ze zm., dalej jako ustawa systemowa), ponieważ ubezpieczona domagała się objęcia jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia 8 czerwca, zaś wniosek w tej sprawie złożyła 8 dni po później, bo w dniu 16 czerwca 2015 r. Zatem, nawet gdyby przyjąć, że mogłaby złożyć wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym w ciągu 7 dni od powstania tytułu do objęcia ubezpieczeniem społecznym, to złożony przez nią wniosek i tak jest spóźniony. Skoro ubezpieczona nie podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w dniach od 8 do 15 czerwca 2015 r., to nie przysługuje jej zasiłek chorobowy za czas zwolnienia lekarskiego wydanego na okres od dnia 9 czerwca do dnia 14 sierpnia 2015 r.