Uchwała SN z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. III CZP 92/17

Podstawę prawną zadośćuczynienia za niesłuszne umieszczenie nieletniego w schronisku dla nieletnich stanowią przepisy Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną wydaniem niezgodnego z prawem prawomocnego orzeczenia, interpretowane w zgodzie z Konstytucją i Konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Teza urzędowa

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Anna Owczarek (przewodniczący)

SSN Roman Trzaskowski

SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa D. K. przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w N. o ochronę dóbr osobistych, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 11 stycznia 2018 r., zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny w W. postanowieniem z dnia 28 marca 2017 r., sygn. akt VI ACa ."/16,

"Czy wobec braku stosownej regulacji w ustawie z dnia 26 października 1982 roku o postępowaniu w sprawach nieletnich (j.t. Dz.U. 2016.1654), podstawę do zadośćuczynienia za niesłuszne umieszczenie nieletniego w schronisku dla nieletnich może stanowić art. 552 § 4 k.p.k. odpowiednio stosowany przez sąd cywilny?"

podjął uchwałę:

Podstawę prawną zadośćuczynienia za niesłuszne umieszczenie nieletniego w schronisku dla nieletnich stanowią przepisy Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną wydaniem niezgodnego z prawem prawomocnego orzeczenia, interpretowane w zgodzie z Konstytucją i Konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Uzasadnienie

W styczniu 2011 r. D. K., uczeń gimnazjum w N., został zatrzymany przez Policję i przewieziony do Policyjnej Izby Dziecka w W. Stało się to w następstwie powiadomienia przez R. K. o zgwałceniu na terenie szkoły jej córki N. S. przez czterech uczniów i zmuszenia jej do oddania im 600 zł. Jednym z uczniów wskazanych w powiadomieniu był D. K.

Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2011 r. Sąd Rejonowy w N. wszczął postępowanie w celu wyjaśnienia, czy D. K. wspólnie i w porozumieniu z innymi uczniami wskazanymi w powiadomieniu dopuścił się czynów karalnych, określonych w art. 197 § 3 i art. 191 § 1 k.k., i orzekł o umieszczeniu D. K. w schronisku dla nieletnich na okres trzech miesięcy: od 13 stycznia do 12 kwietnia 2011 r. Orzeczenie to nie zostało zaskarżone, niemniej obrońca D. K. złożył wkrótce (27 stycznia 2011 r.) wniosek o uchylenie środka zastosowanego wobec D. K. Wniosek ten został oddalony (2 lutego 2011 r.). Lecz ostatecznie Sąd Rejonowy w dniu 10 lutego 2011 r. uchylił zastosowany wobec D. K. środek w postaci umieszczenia w schronisku dla nieletnich, a 18 maja 2011 r. umorzył wszczęte wobec niego postępowanie. Postępowanie to nie potwierdziło stawianych mu zarzutów.