Wyrok SN z dnia 4 października 2017 r., sygn. III KRS 25/17

Uzyskanie od lekarza orzecznika ZUS stosownego orzeczenia dotyczącego zdolności sędziego do pełnienia przez niego obowiązków służbowych jest niezbędnym elementem postępowania zainicjowanego wnioskiem o przeniesienie go w stan spoczynku, jednakże gdy orzeczenie to zostanie już wydane i przedstawione Krajowej Radzie, to podlega ono ocenie, przy wzięciu pod uwagę jego uzasadnienia, które musi przekonywać, że teza zawarta w sentencji tego orzeczenia posiada walor dowodowy, który jest niepodważalny. Jeśli natomiast budzi wątpliwości, np. z uwagi na jego sprzeczność z pozostałą dostępną dokumentacją lekarską, to winno być poddane weryfikacji. Brak orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wyklucza zatem możliwość prowadzenia przez Radę dalszego postępowania dowodowego na okoliczność trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków sędziego, co czyni zarzuty skarżącego w tym zakresie nieuzasadnionymi.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Dawid Miąsik

SSN Andrzej Wróbel

w sprawie z odwołania P.R. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 5 kwietnia 2017 r. w przedmiocie odmowy przeniesienia sędziego w stan spoczynku, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 października 2017 r.,