Wyrok SN z dnia 14 września 2017 r., sygn. III PO 6/17

Przepis art. 71 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych został tak skonstruowany, że decyzja o przeniesieniu w stan spoczynku pozostawiona została swobodnemu uznaniu powołanego do tego organu, co oznacza, że sam fakt niepełnienia służby przez rok nie musi stanowić podstawy do zastosowania dyspozycji tej normy. Uznanie (administracyjne) nie oznacza jednak dowolności, bowiem uchwała w tym przedmiocie powinna być podjęta przy uwzględnieniu interesu publicznego (potrzeby prokuratury) i słusznego interesu prokuratora. Ocena ta więc siłą rzeczy opierać się musi na innych kryteriach niż tylko niepełnienie służby przez rok, które powinny być ujawnione w decyzji odmawiającej przeniesienia w stan spoczynku.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Dawid Miąsik

SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania A. Z. od decyzji Prokuratura Generalnego z dnia 9 maja 2017 roku, nr (...) w przedmiocie odmowy przeniesienia w stan spoczynku wobec niepełnienia służby przez okres roku, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 września 2017 r.,