Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2017 r., sygn. III UK 127/16

Poradnia psychologiczno-pedagogiczna nie należy do jednostek, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych, czyli nie jest podmiotem, w którym zatrudnienie uprawnia do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania B. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. o prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 6 kwietnia 2017 r., skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. akt III AUa (...),

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od B. S. na rzecz pozwanego 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w (...) wyrokiem z 27 stycznia 2016 r. oddalił apelację skarżącej wnioskodawczyni B. S. od wyroku Sądu Okręgowego w L. z 25 czerwca

2015 r., którym oddalono jej odwołanie od decyzji pozwanego organu rentowego z 23 maja 2014 r., odmawiającej skarżącej prawa do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, ponieważ nie udowodniła 20-letniego okresu wykonywania pracy w jednostkach, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych, w wymiarze co najmniej % obowiązkowego wymiaru zajęć (art. 4 ust. 1 pkt 2 tej ustawy). Pozwany uznał 19 lat, 6 miesięcy i 20 dni takiej pracy. Spór koncentrował się na zatrudnieniu wnioskodawczyni od 1 września 1983 r. do 31 sierpnia 2000 r. w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr (...) w C. na stanowisku psychologa oraz od 1 września 1986 r. do 31 sierpnia 1987 r. w Studium Nauczycielskim w C. jako nauczyciela psychologii w wymiarze 7/15 etatu.

Sąd Okręgowy ustalił, że w okresie zatrudnienia w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej charakter pracy wnioskodawczyni obejmował opiekę nad szkołami i przedszkolami, diagnozę psychologiczną, terapię dzieci i młodzieży, szkolenia dla nauczycieli, spotkania z młodzieżą na terenie szkół, porady dla rodziców. Wnioskodawczyni zajmowała się przeprowadzaniem badań psychologicznych dzieci od wieku przedszkolnego do młodoszkolnego. Jeździła w teren do szkół i tam na miejscu przeprowadzała badania na zlecenie dyrektorów szkół. Badania były też prowadzone na terenie Poradni. Prowadziła także pracę terapeutyczną z dziećmi na zlecenie dyrektorów szkół lub rodziców, którzy mogli wnioskować o taką terapię. Wówczas w szkołach nie było psychologów. Wnioskodawczyni otrzymywała dodatek za pracę w warunkach trudnych taki, jaki przysługiwał nauczycielom.