Wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2017 r., sygn. II PK 27/16

1. Art. 12 ust. 6 u.o.p.s. nie definiuje w żaden sposób przyjętej w nim regulacji, a zatem zgodnie z dyrektywą lege non distinguente stosowany winien być w pełnym zakresie, zarówno przedmiotowym, jak i temporalnym.

2. W pojęciu "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych" mieszczą się trzy elementy. Są to: bezprawność zachowania pracownika (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego), naruszenie albo zagrożenie interesów pracodawcy, a także zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo. Uzasadnioną przyczyną rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie musi być jedynie zawinione uchybienie pracownicze wywołujące istotną szkodę majątkową w mieniu pracodawcy. Taką przyczyną może być także zawinione działanie pracownika powodujące zagrożenie interesów pracodawcy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt (przewodniczący)

SSN Bohdan Bieniek (sprawozdawca)

SSN Halina Kiryło

w sprawie z powództwa E.P. przeciwko Sądowi Okręgowemu w O. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 kwietnia 2017 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w E. z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. akt IV Pa ."15,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 135 (sto trzydzieści pięć) zł tytułem zwrotu kosztów w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem Sądu Okręgowego w E. z dnia 23 czerwca 2015 r. oddalono apelację E.P. od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 12 marca 2015 r., mocą

którego oddalono jej powództwo przeciwko Sądowi Okręgowemu w O. o przywrócenie do pracy.

Sąd Okręgowy podzielił ustalenia Sądu pierwszej instancji. Zamykały się one stwierdzeniem, że powódka była zatrudniona w Sądzie Okręgowym w O. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W toku zatrudnienia zajmowała stanowiska: specjalisty, głównego inspektora ds. zamówień publicznych, starszego inspektora, zastępcy kierownika Oddziału Inwestycji, a nadto w okresie od dnia 25 kwietnia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. była osobą upoważnioną do wykonywania obowiązków dyrektora Sądu Okręgowego w O., w czasie jego nieobecności. Ostatnio zajmowała stanowisko starszego inspektora w Oddziale Gospodarczym. Z racji rodzaju wykonywanych obowiązków dysponowała sprzętem komputerowym, który mogła używać także poza siedzibą Sądu Okręgowego w O.. Zgodnie z § 12 regulaminu pracy (obowiązującego u pozwanego) czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową. Komunikat tej treści wyświetlał się automatycznie po uruchomieniu przez pracownika komputera służbowego. Z kolei § 20 regulaminu pracy stanowił, że zabrania się wykonywania prywatnych prac w zakładzie pracy z wykorzystaniem urządzeń, materiałów bądź narzędzi stanowiących własność zakładu bez wyraźnej zgody pracodawcy.