Wyrok SN z dnia 14 marca 2017 r., sygn. II PK 9/16

Wcześniejsze uzyskanie piątej stawki wynagrodzenia na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 56, poz. 459) nowelizującej nie uprawnia do pominięcia regulacji art. 91a § 3 u.s.p. Prowadzi to do wniosku, że upływ kolejnych pięciu lat należy liczyć od dnia objęcia przez sędziego stanowiska w danym sądzie.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący)

SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)

SSA Jolanta Hawryszko

w sprawie z powództwa M. K. przeciwko Sądowi Okręgowemu w K. o wynagrodzenie, ustalenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 marca 2017 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt VI Pa .../14,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Powódka pozwem z 31 grudnia 2013 r. wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 31.579,89 zł wraz z odsetkami ustawowymi od poszczególnych miesięcznych kwot płatnych od dnia pierwszego każdego miesiąca począwszy od marca 2009 r. tytułem różnicy między wynagrodzeniem w piątej i szóstej stawce awansowej, wypłaconymi "trzynastkami" a należnymi w latach 2010-2013, oraz różnicy między wypłaconą a należną nagrodą jubileuszową. Wniosła też o ustalenie, że z dniem 22 stycznia 2014 r. przysługuje jej wynagrodzenie w siódmej stawce awansowej.

Sąd Rejonowy w P. wyrokiem z 25 września 2014 r. zasądził od pozwanego na rzecz powódki 22.091,13 zł wraz odsetkami ustawowymi od kwot i dat określonych w wyroku (pkt 1); ustalił, że z dniem 22 stycznia 2014 r. przysługuje powódce wynagrodzenie zasadnicze w siódmej stawce awansowej (pkt 2); w pozostałej części powództwo oddalił (pkt 3); w zakresie pkt. 1 nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 11 .487,78 zł (pkt 4). Sąd ustalił, że powódka 14 października 1988 r. została mianowana asesorem sądowym w okręgu Sądu Wojewódzkiego w K., 17 kwietnia 1990 r. otrzymała nominację sędziowską, a 25 września 2003 r. otrzymała nominację do Sądu Okręgowego w K.. Przyznano jej wynagrodzenie zasadnicze według stawki podstawowej przy zastosowaniu mnożnika 3,6. Od 1 stycznia 2009 r. (tj. w związku ze zmianami wynikającymi z ustawy nowelizującej z 20 marca 2009 r.), przyznano jej wynagrodzenie zasadnicze w stawce piątej przy zastosowaniu mnożnika 2,50; a od dnia 25 września 2013 r. -wynagrodzenie zasadnicze w stawce szóstej przy zastosowaniu mnożnika 5,65. Sąd Rejonowy stwierdził, że pozwany nie zastosował wobec powódki art. 91a § 5 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych (dalej u.s.p.), co skutkowało zaniżaniem należnego powódce wynagrodzenia. W ocenie Sądu art. 91a § 5 u.s.p. służy realizacji art. 91 § 1 u.s.p. W konsekwencji należy dokonać analizy ogólnego stażu pracy powódki i wyliczyć, jaki okres pracy, z uwagi na posiadany przez nią staż pracy, przypadał na kolejne stawki awansowe - zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 56, poz. 459) wraz z tabelą nr 3 stanowiącą załącznik do tej ustawy oraz przy zastosowaniu art. 91a § 1, 3 i 5 u.s.p. Sąd Rejonowy odnotował okoliczności, że art. 91a § 5 u.s.p. nie obowiązywał na dzień 1 stycznia 2009 r., a także wydanie przez Sąd Najwyższy uchwały z 5 października 2012 r., sygn. akt I PZP 2/12 na bazie uregulowań zawartych w ustawie o prokuraturze podobnych do tych wprowadzonych do u.s.p. Pomimo tego stwierdził, że w tej sprawie należy stosować art. 91a § 5 u.s.p., ponieważ tylko dzięki niemu może nastąpić realizacja art. 91 § 1 u.s.p. Według Sądu sytuacja powódki w zakresie prawa do wynagrodzenia, z uwagi na posiadany przez nią staż pracy, wygląda następująco: (-) od 14.10.1988 r. - do 13.10.1993 r. - stawka pierwsza w sądzie rejonowym (staż do 5 lat); (-) od 14.10.1993 r. do 13.10.1998 r. - stawka druga w sądzie rejonowym (staż od 5 - 10 lat); (-) od 14.10.1998 r. do 13.10.2003 r. - stawka trzecia (awans do SO w dniu 25.09.2003 r. powoduje przyjęcie dla niej stawki czwartej zgodnie z art. 10 ust. 1; dalej na podstawie art. 91a § 5 u.s.p. należało powódce zaliczyć okres pracy, który zmierzał w kierunku osiągnięcia stawki czwartej awansowej w sądzie rejonowym, a który na mocy tego przepisu podlega wliczeniu do osiągnięcia stawki piątej); (-) od 14.10.2003 r. do 13.10.2008 r. - stawka piąta; (-) od 14.10.2008 r. do 13.10.2013 r. - stawka szósta; (-) od 14.10.2013 r. - stawka siódma. W związku z powyższym Sąd Rejonowy uznał, że powództwo o ustalenie co do zasady podlega uwzględnieniu. Będąc jednak związany żądaniem pozwu ustalił, zgodnie z wnioskiem powódki, że z dniem 22 stycznia 2014 r. przysługuje jej wynagrodzenie w siódmej stawce awansowej. W punkcie 1 wyroku Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powódki należne jej kwoty wyrównania wynagrodzenia, wypłaconych "trzynastek" za lata 2011, 2012 i 2013 oraz nagrody jubileuszowej, w zakresie w jakim roszczenia te nie uległy przedawnieniu. Dalej idące żądanie powódki w zakresie wyrównania kwot oddalił, jako przedawnione.