Wyrok SN z dnia 7 lutego 2017 r., sygn. II UK 637/15

Z przywileju przejścia na emeryturę w niższym wieku emerytalnym, przysługującego pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach korzystać wyłącznie pracownicy, którzy byli rzeczywiście zatrudnieni stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szkodliwych warunkach pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bohdan Bieniek

SSN Romualda Spyt

w sprawie z wniosku M. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. o prawo do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 lutego 2017 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt III AUa (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 maja 2015 r., III AUa (...), Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. z dnia 15 września 2014 r. i oddalił odwołanie wnioskodawcy M. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. z dnia 9 maja 2014 r., odmawiającej przyznania prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach (pkt I) oraz zasądził od wnioskodawcy na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za obie instancje (pkt II). Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia. Wnioskodawca (ur. 12 maja 1954 r.) w dniu 14 kwietnia 2014 r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Wnioskodawca nie przystąpił do OFE. Organ rentowy uznał 28 lat, 2 miesiące i 20 dni okresów składkowych oraz 10 lat, 4 miesiące i 29 dni okresu pracy w warunkach szczególnych. Do pracy w warunkach szczególnych nie uwzględniono okresu od dnia 1 czerwca 1984 r. do 16 lipca 1994 r. w Spółdzielni Handlowo-Usługowej "D." w P.. Wnioskodawca był zatrudniony w tej Spółdzielni od dnia 3 stycznia 1974 r. do 16 lipca 1994 r., przy czym od dnia 1 czerwca 1984 r. do dnia 16 lipca 1994 r., formalnie zajmując stanowisko kierownika magazynu, świadczył pracę jako magazynier. Z tytułu tego zatrudnienia wnioskodawcy wydano "zwykłe" świadectwo pracy, w którym jego stanowisko pracy określono jako kierownik magazynu oraz świadectwo pracy w warunkach szczególnych, w którym stwierdzono, że pracował na stanowisku magazyniera środków ochrony roślin i chemicznych wymienionym w dziale IV, poz. 40 wykazu A - stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm., dalej jako rozporządzenie). Stanowisko pracy wnioskodawcy określano jako kierownik magazynu z uwagi na związaną z tym możliwość otrzymywania wyższej pensji, która rekompensowała odpowiedzialność materialną za stan ilościowy towaru. W magazynie, w którym wnioskodawca świadczył pracę, przechowywano środki ochrony roślin oraz nawozy sztuczne, jak również pasze. W magazynie nie zatrudniano innych pracowników podległych wnioskodawcy, w przypadku konieczności wykonania cięższych prac rozładunkowych i załadunkowych pomagali wnioskodawcy inni pracownicy spółdzielni, osoby zatrudniane tylko w tym celu, niejednokrotnie również klienci, którzy ładowali nawozy sztuczne. Wnioskodawca zajmował się załadunkiem i rozładunkiem towaru, praca fizyczna wypełniała mu praktycznie cały czas pracy, obowiązki związane z prowadzeniem dokumentacji ograniczone były do wypełniania listów przewozowych oraz codziennego sprawdzania stanu magazynu i miały charakter marginalny.