Postanowienie SN z dnia 1 marca 2017 r., sygn. IV CSK 198/16

Uregulowanie objęte art. 59 k.c. służy ochronie realnego wykonania zobowiązania. Przedmiotem tej ochrony jest roszczenie polegające na możliwości żądania określonego zachowania od oznaczonej osoby, korzystnego dla uprawnionego. Chronione roszczenie musi istnieć w chwili dokonywania czynności uniemożliwiającej jego realizację, a także w chwili wydania wyroku i być skonkretyzowane. Do przesłanek ochrony przewidzianej w art. 59 k.c. należą: zawarcie umowy między dwiema osobami, całkowita lub częściowa niemożliwość zaspokojenia roszczenia osoby trzeciej, wywołana tą umową oraz świadomość obu stron umowy. Przyznanie ochrony roszczeniu osoby trzeciej oznacza, że przysługuje jej uprawnienie do realizowania go tak, jakby umowa nie została zawarta.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)

SSN Roman Trzaskowski

SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku "M." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. przy uczestnictwie "Ż." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ż. o wpis w księdze wieczystej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 1 marca 2017 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od postanowienia Sądu Okręgowego w S. z dnia 8 października 2015 r., sygn. akt IV Ca (...),