Wyrok SN z dnia 12 maja 2021 r., sygn. IV CSKP 33/21

Do przesłanek ochrony przewidzianej w art. 59 k.c. należą: zawarcie umowy między dwiema osobami, całkowita lub częściowa niemożliwość zaspokojenia roszczenia osoby trzeciej, wywołana tą umową oraz świadomość obu stron umowy, że osobie trzeciej przysługiwało roszczenie, które umowa czyni niemożliwym do zaspokojenia. Chronione roszczenie musi istnieć w chwili dokonywania czynności uniemożliwiającej jego realizację, a także w chwili wydania wyroku i być skonkretyzowane. Roszczenie przedawnione istnieje, a gdy toczy się postępowanie zmierzające do jego zrealizowania, to o tym, czy zostanie uwzględnione w warunkach podniesienia zarzutu jego przedawnienia, rozstrzygnie sąd, przed którym jest dochodzone.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący)

‎SSN Marta Romańska (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Strzelczyk

w sprawie z powództwa S. L. i A. L. ‎przeciwko W. S. i małoletniemu M. Z. ‎o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 maja 2021 r., ‎skargi kasacyjnej pozwanego małoletniego M. Z. od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt I ACa (…),

1) oddala skargę kasacyjną;

2) zasądza od pozwanego M. Z. na rzecz powodów kwoty po 1.350 (tysiąc trzysta pięćdziesiąt) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powodowie S. L. i A. L. w pozwie z 19 sierpnia 2014 r. wnieśli o uznanie za bezskuteczną w stosunku do nich umowy sprzedaży lokalu nr 6 przy ulicy (…) nr 63 w G., dla którego Sąd Rejonowy w G. prowadzi księgę wieczystą nr (…), oraz 4/100 części w częściach wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali oraz w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, dla której Sąd Rejonowy w G. prowadzi księgę wieczystą nr (…), zawartej pomiędzy F. Z. jako nabywcą, a W. S. jako zbywcą, a to w celu ochrony roszczenia powodów do W. S. o zawarcie umowy przyrzeczonej sprzedaży lokalu. Roszczenie wywodzili ostatecznie z art. 59 k.c.